1 သင်တို့ထဲမှတစ်စုံတစ်ဦးသည် အခြားသူနှင့် အမှုဖြစ်ပွားသောအခါ သန့်ရှင်းသူတို့ရှေ့၌ စီရင်ခြင်းမခံဘဲ မဖြောင့်မတ်သောသူတို့ရှေ့၌ စီရင်ခြင်းခံဝံ့သလော။
2 သန့်ရှင်းသူတို့သည် ဤလောကကိုစီရင်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း သင်တို့မသိကြသလော။ သင်တို့သည် ဤလောကကိုစီရင်ရသည်ဆိုလျှင် အငယ်ဆုံးသောအမှုများကိုပင် စီရင်နိုင်စွမ်းမရှိကြသလော။
3 ငါတို့သည် ကောင်းကင်တမန်တို့ကိုစီရင်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း သင်တို့မသိကြသလော။ သို့ဖြစ်လျှင် ဤဘဝနှင့်ဆိုင်သောအမှုကိစ္စများကို ပို၍စီရင်ထိုက်သည်မဟုတ်လော။
4 သို့ဖြစ်လင့်ကစား သင်တို့တွင် ဤဘဝနှင့်ဆိုင်သော အမှုအခင်းဖြစ်ပွားသောအခါ အသင်းတော်က အသိအမှတ်မပြုသောသူတို့ကို တရားစီရင်သူအဖြစ်ခန့်ထားကြသလော။
5 သင်တို့ကိုအရှက်ရစေရန် ဤသို့ ငါဆို၏။ သင်တို့အထဲတွင် မိမိ၏ညီအစ်ကိုအချင်းချင်းကြား စီရင်ဆုံးဖြတ်ပေးနိုင်မည့် ပညာရှိတစ်စုံတစ်ဦးမျှမရှိသလော။
6 ယခုမူကား ညီအစ်ကိုအချင်းချင်းတရားတွေ့ကြသည်သာမက ထိုအမှုကို မယုံကြည်သောသူတို့ရှေ့တွင်ပြုကြ၏။
7 အမှန်စင်စစ် သင်တို့အချင်းချင်းတရားတွေ့ခြင်းအမှုသည် သင်တို့အတွက် လုံးလုံးရှုံးနိမ့်ခြင်းပင်ဖြစ်၏။ ထိုသို့တရားတွေ့မည့်အစား မတရားပြုခြင်းကိုသာ အဘယ်ကြောင့်မခံကြသနည်း။ လိမ်ညာလုယူခြင်းကိုသာ အဘယ်ကြောင့်မခံကြသနည်း။