11 เขาส่งเด็กๆออกไปอยู่อย่างฝูงแพะแกะและลูกหลานเล็กของเขาก็เต้นรำ
12 เขาร้องเพลงประสานเสียงรำมะนาและพิณเขาคู่และเปรมปรีดิ์ตามเสียงปี่
13 ตลอดวันเวลาของเขา เขาก็เจริญและเขาลงไปที่แดนคนตายในพริบตาเดียว
14 เขาทูลพระเจ้าว่า ‘ขอจากเราไปเสียเพราะเราไม่ปรารถนาความรู้ในทางของท่าน
15 องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์คืออะไร ที่เราจะต้องปรนนิบัติเขาถ้าเราอธิษฐานต่อเขา เราจะได้ประโยชน์อะไร’
16 ดูเถิด ความจำเริญของเขาทั้งหลายไม่อยู่ ในกำมือของเขาหรือคำปรึกษาของคนอธรรมอยู่ห่างไกลจากข้า
17 “ตะเกียงของคนอธรรมดับบ่อยเท่าใดความยากลำบากมาเหนือเขาบ่อยเท่าใดพระเจ้าทรงแจกจ่ายความเจ็บปวดด้วยพระพิโรธบ่อยเท่าใด