1 แล้วโยบตอบว่า
2 “ไม่ต้องสงสัยเลย ที่ท่านทั้งหลายเป็นเสียงของประชาชนและสติปัญญาจะตายไปพร้อมกับท่าน
3 แต่ข้าก็มีความเข้าใจอย่างกับท่าน ข้าไม่ด้อยกว่าท่านเออ เรื่องอย่างนี้ใครจะไม่ทราบ
4 ข้าเป็นที่ให้เพื่อนของข้าหัวเราะเยาะข้า ผู้ร้องทูลพระเจ้าและพระองค์ทรงตอบข้าคนชอบธรรมและคนดีรอบคอบเป็นที่ให้เขาหัวเราะเยาะ
5 ในความคิดของผู้ที่อยู่อย่างสบายมีความประมาทต่อการเคราะห์ร้ายซึ่งมีพร้อมอยู่สำหรับบรรดาผู้ที่เท้าพลาด
6 เต็นท์ของโจรก็อยู่อย่างสงบสุขและบุคคลที่ยั่วเย้าพระเจ้าก็ปลอดภัยคือผู้ที่นำพระของเขาติดมือมา
7 “แต่ ขอถามสัตว์เดียรัจฉาน และมันจะสอนท่านถามนกในอากาศดู และมันจะบอกท่าน
8 หรือพูดกับแผ่นดินโลก และมันจะสอนท่านและถามปลาทะเล มันจะประกาศแก่ท่าน
9 ในสิ่งเหล่านี้มีสิ่งใดที่ไม่ทราบว่าพระหัตถ์ของพระเจ้าทรงกระทำให้เป็นไปอย่างนั้น
10 ชีวิตของสิ่งที่มีชีวิตทุกอย่างอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ทั้งลมหายใจของมนุษย์ทั้งปวง
11 หูไม่ได้ทดลองถ้อยคำอย่างเพดานปากชิมรสอาหารหรือ
12 สติปัญญาอยู่กับคนมีอายุมากและอายุยืนยาวทำให้เกิดความเข้าใจ
13 “สติปัญญาและฤทธานุภาพอยู่กับพระเจ้าพระองค์ทรงมีคำแนะนำและความเข้าใจ
14 ถ้าพระองค์ทรงพังทลายลงก็ไม่มีผู้ใดสร้างใหม่ได้ถ้าพระองค์ทรงกักขังมนุษย์คนหนึ่งไว้ ก็ไม่มีผู้ใดเปิดได้
15 ถ้าพระองค์ทรงยึดน้ำไว้ มันก็แห้งไปถ้าพระองค์ทรงส่งมันออกไป มันก็ท่วมแผ่นดิน
16 พระกำลังและพระสติปัญญาอยู่กับพระองค์ผู้ถูกลวงทั้งผู้ลวงเป็นของพระองค์
17 พระองค์ทรงนำที่ปรึกษาตัวล่อนจ้อนไปและพระองค์ทรงกระทำผู้พิพากษาให้เป็นคนโง่
18 พระองค์ทรงแก้พันธนาการของพระราชาและทรงผูกมัดเอวของกษัตริย์เหล่านั้น
19 พระองค์ทรงนำปุโรหิตตัวล่อนจ้อนไปและทรงคว่ำผู้มีกำลังเสีย
20 พระองค์ทรงเอาคำพูดไปเสียจากผู้ที่เขาวางใจและทรงนำการพินิจพิจารณาไปเสียจากพวกผู้ใหญ่
21 พระองค์ทรงเทความเหยียดหยามบนเจ้านายและขยายเข็มขัดของผู้ที่แข็งแรง
22 พระองค์ทรงเปิดสิ่งที่ลึกออกมาจากความมืดและทรงนำเงามัจจุราชมาสู่ความสว่าง
23 พระองค์ทรงกระทำประชาชาติให้ใหญ่โต และพระองค์ทรงทำลายเสียพระองค์ทรงขยายบรรดาประชาชาติ และทรงนำเขาทั้งหลายไปเป็นเชลย
24 พระองค์ทรงนำความเข้าใจไปเสียจากหัวหน้าชาวโลกและทรงกระทำให้เขาพเนจรไปในถิ่นทุรกันดาร ซึ่งไม่มีหนทาง
25 เขาทั้งหลายคลำอยู่ในความมืด ปราศจากความสว่างและพระองค์ทรงทำให้เขาโซเซอย่างคนเมา