1 “ร้องเรียกเดี๋ยวนี้ซิ มีผู้ใดจะตอบท่านท่านจะหันไปหาเทพเจ้าองค์ใด
2 แน่ละ ความร้อนใจฆ่าคนโฉดและความริษยาฆ่าคนเขลา
3 ข้าเคยเห็นคนโฉดหยั่งรากแต่ทันใดนั้นเขาก็แช่งที่อาศัยของเขา
4 บุตรของเขาห่างไกลจากความปลอดภัยเขาถูกบีบคั้นที่ประตูเมืองและไม่มีผู้ใดช่วยกู้เขาได้
5 ผลการเกี่ยวของเขาคนหิวก็กินเสียแม้ส่วนที่เอาหนามสะไว้ เขาก็เอาออกไปและคนกระหายก็หอบฮักๆติดตามความมั่งคั่งของเขา
6 เพราะความทุกข์ใจมิได้มาจากผงคลีหรือความยากลำบากงอกออกมาจากดิน
7 แต่มนุษย์เกิดมาเพื่อแก่ความยากลำบากอย่างประกายไฟย่อมปลิวขึ้นบน
8 “ส่วนข้า ข้าจะแสวงหาพระเจ้าและข้าจะมอบเรื่องราวของข้ากับพระเจ้า
9 ผู้ทรงกระทำการใหญ่เหลือที่จะหยั่งรู้ได้และการอัศจรรย์อย่างนับไม่ถ้วน
10 พระองค์ประทานฝนบนแผ่นดินโลกและทรงส่งน้ำมาบนไร่นา
11 พระองค์ทรงตั้งคนต่ำไว้บนที่สูงและบรรดาคนที่ไว้ทุกข์ก็ทรงยกขึ้นให้ปลอดภัย
12 พระองค์ทรงขัดขวางอุบายของเจ้าเล่ห์เพื่อมือของเขาจะได้ทำไม่สำเร็จ
13 พระองค์ทรงจับคนฉลาดด้วยอุบายของเขา เองและโครงการของคนหลักแหลมก็สิ้นลงโดยด่วน
14 เขาประสบความมืดในเวลากลางวันและคลำไปในเที่ยงวันเหมือนอย่างกลางคืน
15 แต่พระองค์ทรงช่วยจากดาบปากของเขาและคนขัดสนจากมือของคนมีกำลัง
16 คนจนจึงมีความหวังและความอยุติธรรมก็ปิดปากของตน
17 “ดูเถิด มนุษย์คนใดที่พระเจ้าทรงติเตือนก็เป็นสุขเพราะฉะนั้นอย่าดูหมิ่นการตีสอนขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
18 เพราะพระองค์ทรงให้บาดเจ็บ แต่พระองค์ทรงพันแผลให้พระองค์ทรงโบยตี แต่พระหัตถ์ของพระองค์ทรงรักษา
19 พระองค์จะทรงช่วยกู้ท่านจากความยากลำบาก หกประการเออ เจ็ดประการ จะไม่มีเหตุร้ายมาแตะต้องท่าน
20 ในคราวกันดารอาหาร พระองค์จะทรง ไถ่ท่านออกจากความตายและในการสงคราม จากอานุภาพของดาบ
21 จะทรงซ่อนท่านไว้จากการใส่ร้ายของลิ้นและจะไม่กลัวการทำลายเมื่อมันมาถึง
22 ท่านจะเยาะการทำลายและการกันดารอาหารและจะไม่กลัวสัตว์ป่าดิน
23 ท่านจะญาติดีกับหินแห่งทุ่งนาและสัตว์ป่าทุ่งจะอยู่ดีๆกับท่าน
24 ท่านจะทราบว่าเต็นท์ของท่านปลอดภัยและท่านจะตรวจดูคอกแกะของท่านและ ไม่ขาดไปสักตัวเดียว
25 ท่านจะทราบด้วยว่าพงศ์พันธุ์ของท่านจะมากมายและลูกหลานของท่านจะเป็นอย่างหญ้าแห่งแผ่นดินโลก
26 ท่านจะมาที่หลุมศพของท่านเมื่อแก่หง่อมอย่างฟ่อนข้าวที่นำมาสู่ลานตามฤดู
27 นี่แหละ เป็นข้อที่เราตรองออกมาเป็นความจริงจงฟังและทราบ เพื่อประโยชน์ของตนเถิด”