1 แล้วเอลีฟัสชาวเทมานตอบว่า
2 “ถ้าจะลองพูดสักคำท่านจะทนไหวไหมถึงกระนั้นใครจะอดพูดได้
3 ดูเถิด ท่านได้แนะนำคนมามากมายแล้วและท่านได้เสริมมือที่อ่อนเปลี้ยให้มีกำลัง
4 ถ้อยคำของท่านหนุนใจคนที่กำลังสะดุดและท่านได้ทำเข่าที่อ่อนเปลี้ยให้มั่นคง
5 แต่บัดนี้มาถึงท่านแล้วและท่านก็ท้อใจมันแตะต้องท่านเข้า และท่านก็ลำบากใจ
6 ความยำเกรงพระเจ้าเป็นความไว้วางใจของท่านมิใช่หรือและการประพฤติดีรอบคอบของท่านเป็นความหวัง ของท่านมิใช่หรือ
7 “ขอคิดหน่อยซิว่า ผู้ที่ไร้ความผิดเคยพินาศหรือหรือคนเที่ยงธรรมถูกตัดออกที่ไหน
8 ตามที่ข้าได้เห็น บรรดาผู้ที่ไถความบาปผิดและหว่านความลำบาก ก็ได้เกี่ยวอย่างนั้น
9 เขาพินาศด้วยลมหายใจของพระเจ้าและเขาต้องสิ้นไปด้วยลมแห่งพระพิโรธของพระองค์
10 เสียงคำรามของสิงห์ และเสียงของสิงห์ดุร้ายฟันของสิงห์หนุ่มก็หักเสียแล้ว
11 สิงห์แข็งแรงพินาศเพราะขาดเหยื่อและลูกของแม่สิงห์ก็กระจัดกระจายไป
12 “มีคำหนึ่งมาถึงข้าอย่างเงียบๆหูของข้าได้ยินเสียงกระซิบคำนั้น
13 ท่ามกลางความคิดจากนิมิตกลางคืนเมื่อคนหลับสนิท
14 ความครั่นคร้ามมาเหนือข้าและตัวสั่นซึ่งกระทำให้กระดูกทั้งสิ้นของข้าสั่นสะเทือน
15 มีลมพัดผ่านหน้าของข้าขนที่เนื้อของข้าลุกชัน
16 สิ่งนั้นนิ่งอยู่แต่ข้าพิเคราะห์รูปร่างของสิ่งนั้นไม่ได้มีสัณฐานอย่างหนึ่งข้างหน้าตาของข้าเงียบอยู่ แล้วข้าได้ยินเสียงหนึ่งว่า
17 ‘คนเราจะชอบธรรมจำเพาะพระพักตร์พระเจ้าได้หรือมนุษย์จะบริสุทธิ์ต่อหน้าผู้สร้างเขาได้หรือ
18 ดูเถิด แม้ผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์ก็ไม่ทรงวางพระทัยและทูตสวรรค์ของพระองค์ พระองค์ทรงกล่าวโทษที่เขาโง่
19 ผู้ที่อาศัยในเรือนดินจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใดรากฐานของเขาอยู่ในผงคลีดินผู้ถูกขยี้เหมือนอย่างแมลงเม่า
20 เขาถูกทำลายระหว่างเวลาเช้าและเย็นเขาพินาศไปเป็นนิตย์โดยไม่มีผู้ใดสนใจ
21 ถ้าสายโยงเต็นท์ของเขาถูกถอดเสียภายในเขา4เขาจะไม่ตายหรือ และด้วยปราศจากปัญญา’