1 แล้วโยบตอบว่า
2 “ท่านได้ช่วยผู้ไม่มีกำลังมากจริงหนอท่านได้ช่วยแขนที่ไม่มีแรงแล้วหนอ
3 ท่านให้คำปรึกษาแก่คนที่ไม่มีสติปัญญาและได้ให้ความรู้มากที่สัมฤทธิ์ผล จริงหนอ
4 ท่านเปล่งวาจาออกมาด้วยความช่วยเหลือของใครและวิญญาณของใครได้ออกมาจากท่าน
5 ชาวแดนคนตายเบื้องล่างสะทกสะท้านใต้น้ำและชาวน้ำนั้น
6 แดนคนตายเปลือยอยู่ต่อพระพักตร์พระเจ้าและแดนพินาศไม่มีผ้าห่ม
7 พระองค์ทรงคลี่อุดรออกคลุมที่เวิ้งว้างและแขวนโลกไว้เหนือที่ว่างเปล่า
8 พระองค์ทรงมัดน้ำไว้ในเมฆทึบของพระองค์และเมฆนั้นก็ไม่ขาดวิ่นไป
9 พระองค์ทรงคลุมหน้าของพระที่นั่งและคลี่เมฆของพระองค์ออกคลุมมันไว้
10 พระองค์ทรงขีดปริมณฑลไว้บนพื้นน้ำณ เขตระหว่างความสว่างและความมืด
11 เสาฟ้าก็หวั่นไหวและหลากใจเมื่อพระองค์ทรงขนาบ
12 พระองค์ทรงปราบทะเลให้สงบด้วยอานุภาพของพระองค์พระองค์ทรงตีราหับด้วยความเข้าพระทัยของพระองค์
13 พระองค์ทรงกระทำให้ฟ้าสวรรค์ ผ่องใสด้วยวายุของพระองค์พระหัตถ์ของพระองค์แทงพญานาคที่กำลังหนีไป
14 นี่แน่ะ เหล่านี้เป็นเพียงพระราชกิจผิวเผินของพระองค์เราทราบถึงพระองค์ก็เป็นเพียงเสียงกระซิบใครจะเข้าใจถึงฤทธิ์กัมปนาทอันเกรียงไกรของพระองค์ได้”