1 แล้วโศฟาร์ชาวนาอาเมห์ตอบว่า
2 “ควรที่จะฟังมวลถ้อยคำโดยไม่มีใครตอบหรือและคนที่พูดมากควรจะนับว่าชอบธรรมหรือ
3 ควรที่คำพูดอันไร้สาระของท่าน ทำให้คนนิ่งและเมื่อท่านเยาะเย้ย ไม่ควรมีผู้ใดทำให้ท่านอายหรือ
4 เพราะท่านว่า ‘คำสอนของข้าบริสุทธิ์และข้าก็สะอาดในสายพระเนตรพระเจ้า’
5 แต่ โอ ใคร่จะให้พระเจ้าตรัสและทรงเปิดริมพระโอษฐ์ของพระองค์ตรัสกับท่าน
6 ใคร่จะให้พระองค์ทรงสำแดงเคล็ดลับของสติปัญญาให้ท่านเพราะความเข้าใจของพระองค์เอนกอนันต์จงทราบเถิดว่าพระเจ้าทรงเรียกร้องจากท่านน้อยกว่ากรรมชั่วของท่านพึงได้รับ
7 “ท่านจะหยั่งรู้สภาพของพระเจ้าได้หรือท่านหยั่งรู้องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ได้หมดหรือ
8 นั่นสูงกว่าฟ้าสวรรค์ ท่านจะทำอะไรได้ลึกกว่าแดนคนตาย ท่านจะทราบอะไรได้
9 วัดดูก็ยาวกว่าโลกและกว้างกว่าทะเล
10 ถ้าพระองค์ทรงผ่านไป และทรงคุมขังและทรงเรียกมาพิพากษา ใครจะขัดขวางพระองค์ได้
11 เพราะพระองค์ทรงทราบคนไร้ค่าเมื่อพระองค์ทรงเห็นความบาปผิด พระองค์จะไม่ทรงพิจารณาหรือ
12 แต่คนโง่จะได้ความเข้าใจก็ต่อเมื่อลูกลาป่าเกิดมาเป็นคน
13 “ถ้าท่านเตรียมใจของท่านไว้และท่านเหยียดแขนของท่าน ออกไปหาพระองค์
14 ถ้าความบาปชั่วอยู่ในมือของท่าน ทิ้งเสียให้ไกลและอย่าให้ความอธรรมอาศัยอยู่ในเต็นท์ของท่าน
15 แล้วแน่ละ ท่านจะเงยหน้าขึ้นโดยปราศจากตำหนิท่านจะปลอดภัย และไม่ต้องกลัว
16 ท่านจะลืมความทุกข์ยากของท่านท่านจะจดจำได้เหมือนน้ำที่ได้ไหลผ่านพ้นไป
17 แล้วชีวิตของท่านจะสุกใสยิ่งกว่าเวลาเที่ยงวันแม้จะมีความมืดก็จะเหมือนเวลาเช้า
18 และท่านจะรู้สึกปลอดภัย เพราะมีความหวังเออ ท่านจะตรวจตราดู และนอนพักอย่างปลอดภัย
19 ท่านจะนอนลง และไม่มีใครทำให้ท่านกลัวเออ คนเป็นอันมากจะมาวอนขอความช่วยเหลือจากท่าน
20 แต่ตาของคนอธรรมจะมืดมัวหนทางที่รอดพ้นจะอันตรธานไปจากเขาและความหวังของเขาก็คือ ความตายนั่นเอง”