17 ผู้ทูลพระเจ้าว่า ‘ขอทรงไปจากข้าทั้งหลาย’และ ‘องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์จะทรงทำอะไรแก่ข้าทั้งหลายได้’
18 แต่พระองค์ทรงให้เรือนของเขา เต็มด้วยของดีแต่คำปรึกษาของคนอธรรมห่างไกลจากข้า
19 คนชอบธรรมเห็นและยินดีคนไร้ผิดหัวเราะเยาะ
20 กล่าวว่า ‘ปฏิปักษ์ของเราถูกตัดขาดแน่ทีเดียวอะไรที่เขามีเหลือ ไฟก็เผาเสีย’
21 “จงปรองดองกับพระเจ้าและอยู่อย่างศานติดังนั้นสิ่งที่ดีจะมาถึงท่าน
22 ขอจงรับคำสั่งสอนจากพระโอษฐ์ของพระองค์และเก็บพระวจนะของพระองค์ไว้ในใจของท่าน
23 ถ้าท่านกลับมายังองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์และถ่อมตัวลงถ้าท่านทิ้งความอธรรมให้ไกลจากเต็นท์ของท่าน