1 “แต่เดี๋ยวนี้เขาเยาะข้า คือคนที่อ่อนกว่าข้าน่ะคนที่ข้าจะเหยียดหยามพ่อของเขาถึงกับไม่ยอมให้อยู่กับสุนัขที่เฝ้าฝูงแพะแกะของข้า
2 ข้าจะได้อะไรจากกำลังมือของเขาทั้งหลายคือของคนที่เรี่ยวแรงเขาหมดไปแล้ว
3 โดยที่ขาดแคลนและหิวโหยเขาแทะดินที่แห้งและทิ้งร้าง
4 เขาเก็บผักชะครามและใบไม้และเอารากต้นซากมาเป็นอาหาร
5 เขาถูกขับไล่ออกไปจากท่ามกลางคนมีคนตะโกนตามเขาไปอย่างตามโจร
6 ฉะนั้น เขาต้องพักอยู่ที่ลำละหานในโพรงดินและซอกหิน
7 เขาร้องอยู่ท่ามกลางพุ่มไม้เขาเบียดกันอยู่ภายใต้ต้นเหงือกหนาม