4 เขาเก็บผักชะครามและใบไม้และเอารากต้นซากมาเป็นอาหาร
5 เขาถูกขับไล่ออกไปจากท่ามกลางคนมีคนตะโกนตามเขาไปอย่างตามโจร
6 ฉะนั้น เขาต้องพักอยู่ที่ลำละหานในโพรงดินและซอกหิน
7 เขาร้องอยู่ท่ามกลางพุ่มไม้เขาเบียดกันอยู่ภายใต้ต้นเหงือกหนาม
8 เป็นพวกคนถ่อย เออ เป็นพวกคนเสียชื่อเขาถูกกวาดออกไปเสียจากแผ่นดิน
9 “และบัดนี้ข้ากลายเป็นเพลงเยาะเย้ยของเขาเออ ข้าเป็นขี้ปากของเขา
10 เขาทั้งหลายสะอิดสะเอียนข้า และเหินห่างจากข้าเขาไม่รั้งรอที่จะถ่มน้ำลายลงพอเขาเห็นข้า