11 เพราะพระองค์ทรงทราบคนไร้ค่าเมื่อพระองค์ทรงเห็นความบาปผิด พระองค์จะไม่ทรงพิจารณาหรือ
12 แต่คนโง่จะได้ความเข้าใจก็ต่อเมื่อลูกลาป่าเกิดมาเป็นคน
13 “ถ้าท่านเตรียมใจของท่านไว้และท่านเหยียดแขนของท่าน ออกไปหาพระองค์
14 ถ้าความบาปชั่วอยู่ในมือของท่าน ทิ้งเสียให้ไกลและอย่าให้ความอธรรมอาศัยอยู่ในเต็นท์ของท่าน
15 แล้วแน่ละ ท่านจะเงยหน้าขึ้นโดยปราศจากตำหนิท่านจะปลอดภัย และไม่ต้องกลัว
16 ท่านจะลืมความทุกข์ยากของท่านท่านจะจดจำได้เหมือนน้ำที่ได้ไหลผ่านพ้นไป
17 แล้วชีวิตของท่านจะสุกใสยิ่งกว่าเวลาเที่ยงวันแม้จะมีความมืดก็จะเหมือนเวลาเช้า