21 ข้าแต่ท่าน สหายของข้า สงสารข้าเถิด สงสารข้าเถิดเพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าได้แตะต้องข้า
22 ทำไมท่านทั้งหลายจึงไล่ตามข้าอย่างกับเป็นพระเจ้าทำไมท่านไม่พอใจกับเนื้อของข้า
23 “โอ ข้าอยากให้ถ้อยคำของข้าได้ถูกบันทึกไว้โอ ข้าอยากให้จารึกไว้ในหนังสือ
24 โอ ข้าอยากให้สลักไว้ในศิลาเป็นนิตย์ด้วยปากกาเหล็กและตะกั่ว
25 แต่ส่วนข้า ข้าทราบว่า พระผู้ไถ่ของข้าทรงพระชนม์อยู่และในที่สุดพระองค์จะทรงปรากฏบนแผ่นดินโลก7
26 และหลังจากผิวหนังของข้าถูกทำลายไปอย่างนี้แล้วในเนื้อหนังของข้า ข้าจะเห็นพระเจ้า
27 ผู้ซึ่งข้าจะได้เห็นเองและนัยน์ตาของข้าจะได้เห็นไม่ใช่คนอื่นจิตใจในตัวข้าก็อ่อนโหย