11 ความสว่างของท่านก็มืดลง จนท่านไม่เห็นอะไรและน้ำที่ท่วมก็คลุมท่านไว้
12 “พระเจ้ามิได้ทรงสถิตอยู่ ณ ที่สูงในฟ้าสวรรค์หรือดูดาวที่สูงที่สุดเถิด มันสูงจริงๆ
13 เพราะฉะนั้นท่านว่า ‘พระเจ้าทรงรู้อะไรพระองค์จะทรงทะลุความมืดทึบไปพิพากษาได้หรือ
14 เมฆทึบคลุมพระองค์ไว้ พระองค์ทรงมองอะไรไม่เห็นและพระองค์ทรงดำเนินอยู่บนพื้นฟ้า’
15 ท่านจะเดินทางเก่าหรือซึ่งคนอธรรมเคยดำเนินนั้น
16 ผู้ถูกฉวยเอาไปก่อนเวลากำหนดของเขารากฐานของเขาถูกกวาดล้างไป
17 ผู้ทูลพระเจ้าว่า ‘ขอทรงไปจากข้าทั้งหลาย’และ ‘องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์จะทรงทำอะไรแก่ข้าทั้งหลายได้’