14 เมฆทึบคลุมพระองค์ไว้ พระองค์ทรงมองอะไรไม่เห็นและพระองค์ทรงดำเนินอยู่บนพื้นฟ้า’
15 ท่านจะเดินทางเก่าหรือซึ่งคนอธรรมเคยดำเนินนั้น
16 ผู้ถูกฉวยเอาไปก่อนเวลากำหนดของเขารากฐานของเขาถูกกวาดล้างไป
17 ผู้ทูลพระเจ้าว่า ‘ขอทรงไปจากข้าทั้งหลาย’และ ‘องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์จะทรงทำอะไรแก่ข้าทั้งหลายได้’
18 แต่พระองค์ทรงให้เรือนของเขา เต็มด้วยของดีแต่คำปรึกษาของคนอธรรมห่างไกลจากข้า
19 คนชอบธรรมเห็นและยินดีคนไร้ผิดหัวเราะเยาะ
20 กล่าวว่า ‘ปฏิปักษ์ของเราถูกตัดขาดแน่ทีเดียวอะไรที่เขามีเหลือ ไฟก็เผาเสีย’