14 ผู้ทำฆาตกรรมลุกขึ้นมาแต่เช้าตรู่เขาฆ่าคนยากจนและคนขัดสนและในกลางคืนเขาเป็นเหมือนขโมย
15 ตาของผู้ล่วงประเวณีคอยเวลาพลบค่ำกล่าวว่า ‘ไม่มีตาใดจะเห็นข้า’และเขาก็ปลอมหน้าของเขา
16 ในยามมืดเขาขุดเข้าไปในเรือนกลางวันเขาก็เก็บตัวเขาไม่รู้จักความสว่าง
17 เพราะความมืดทึบเป็นเหมือนเวลาเช้าแก่เขาทุกคนเพราะเขาคุ้นเคยกับความสยดสยองของความมืดทึบ
18 “เขาลอยละลิ่วไปบนผิวน้ำส่วนแบ่งของเขาถูกสาปในแผ่นดินเขาไม่หันหน้าไปสู่สวนองุ่นของเขา
19 ความแห้งแล้งและความร้อนฉวยเอาน้ำหิมะไปฉันใดแดนคนตายก็ฉวยเอาผู้กระทำบาปไปฉันนั้น
20 ครรภ์จะลืมเขาตัวหนอนจะกินเขาอย่างอร่อยไม่มีใครจำชื่อเขาได้ต่อไปความอธรรมจึงหักลงเหมือนต้นไม้