1 ต่อมาโยบอ้าปากของท่านแช่งวันกำเนิดของ ท่าน
2 และโยบว่า
3 “ขอให้วันซึ่งข้าเกิดนั้นพินาศทั้งคืนที่พูดว่า‘ตั้งครรภ์เด็กชายคนหนึ่งแล้ว’ นั้นด้วย
4 ขอให้วันนั้นเป็นความมืดขอพระเจ้าจากเบื้องบน อย่าแสวงหาวันนั้นหรืออย่าให้แสงสว่างส่องในวันนั้น
5 ขอความมืดทึบยึดเอาวันนั้นไว้ขอให้เมฆคลุมมันไว้ขอให้สิ่งที่ทำให้วันดำทะมึน ทำให้มันหวาดกลัว
6 คืนนั้นน่ะ ขอให้ความมืดทึบฉวยมันไว้อย่าให้มันเข้าส่วนท่ามกลางบรรดาวันของปีอย่าให้นับมันเข้าเป็นส่วนของเดือนต่อไปเลย
7 เออ ขอให้คืนนั้นเป็นหมันขออย่าให้เสียงร้องอันชื่นบาน ได้ยินในคืนนั้น