7 ข้าพเจ้าว่า ‘ขอให้วัยพูดเถิดและให้ปีหลายปีสอนสติปัญญา’
8 แต่เป็นวิญญาณจิตในมนุษย์ลมหายใจขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ที่กระทำให้เขาเข้าใจ
9 ไม่ใช่คนแก่เท่านั้นที่เป็นคนฉลาดหรือคนสูงอายุเข้าใจความยุติธรรม
10 เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า ‘ขอฟังข้าพเจ้าขอให้ข้าพเจ้ากล่าวความคิดเห็นของข้าพเจ้าด้วย’
11 “ดูเถิด ข้าพเจ้าได้คอยฟังคำของท่านทั้งหลายข้าพเจ้าคอยฟังเหตุผลของท่านขณะที่ท่านสรรหาว่าจะพูดว่ากระไร
12 เออ ข้าพเจ้าสนใจฟังท่านและดูเถิด ไม่มีผู้ใดให้เหตุผลอันควรแก่โยบในพวกท่านไม่มีผู้ใดที่ตอบคำของโยบได้
13 อย่าเพ่อพูดนะว่า ‘เราได้พบพระปัญญาแล้วพระเจ้าจะทรงให้เอาชนะเขาได้ มิใช่มนุษย์’