7 สิ่งที่จิตใจของข้าไม่ยอมแตะต้องนั้นกลับเป็นอาหารที่เบื่อหน่ายของข้า
8 “โอ ข้าอยากจะได้สมดังที่ทูลขอและขอพระเจ้าทรงประทานตามความปรารถนาของข้า
9 ว่าพระเจ้าพอพระทัยที่จะขยี้ข้าว่าพระองค์จะใช้พระหัตถ์ของพระองค์อย่างเต็มที่ และตัดข้าออกเสีย
10 นี่จะเป็นการปลอบโยนใจของข้าข้าคงเต้นโลดแม้ในความเจ็บปวดจะขาดใจเพราะข้ามิได้ปฏิเสธพระวจนะขององค์ผู้บริสุทธิ์นั้น
11 ข้ามีกำลังอะไร ที่ข้าจะคอยและอะไรเป็นอวสานของข้าที่ข้าจะต้องอดทน
12 กำลังของข้าเป็นกำลังของหินหรือเนื้อของข้าเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์หรือ
13 ที่จริงข้าไม่มีความช่วยเหลือในตัวข้าเลยข้าจนปัญญาเสียแล้ว