9 เมฆจางและหายไปฉันใดบุคคลที่ลงไปยังแดนคนตายก็มิได้กลับมาฉันนั้น
10 เขาไม่กลับไปเรือนของเขาอีกหรือที่อยู่ของเขาก็ไม่รู้จักเขาอีกเลย
11 “เพราะฉะนั้น ข้าพระองค์จึงไม่ยับยั้งปากของข้าพระองค์ข้าพระองค์จะพูดด้วยความแสนระทมแห่งจิตใจของข้าพระองค์ข้าพระองค์จะบ่นด้วยความขมขื่นแห่งจิตใจของข้าพระองค์
12 ข้าพระองค์เป็นทะเล หรือเป็นมังกรหรือพระองค์จึงทรงวางยามเฝ้าข้าพระองค์
13 เมื่อข้าพระองค์พูดว่า ‘เตียงของข้าจะเล้าโลมข้าที่นอนของข้าจะบรรเทาการร้องทุกข์ของข้า’
14 แล้วพระองค์ก็ทำให้ข้าพระองค์กลัวด้วยความฝันและทำให้ข้าพระองค์หวาดเสียวด้วยนิมิต
15 จิตใจข้าพระองค์จึงเลือกที่จะอึดอัดตายยิ่งกว่าเหลือแต่กระดูกอย่างนี้