15 เขาพิงเรือนของเขา แต่มันทานไม่ไหวเขายึดมันไว้ แต่มันก็หาทนอยู่ไม่
16 เขาเขียวสดอยู่ต่อหน้าดวงอาทิตย์และแขนงของเขาก็แผ่ออกเหนือสวนของเขา
17 รากของเขาเลื้อยไปเกาะกองหินและหยั่งลงไปในซอกก้อนหิน
18 ถ้าเขาถูกทำลายไปจากที่ของเขาแล้วที่นั้นจะปฏิเสธเขาว่า ‘ข้าไม่เคยเห็นเจ้า’
19 ดูเถิด นี่เป็นความชื่นบานแห่งทางของเขาและผู้อื่นจะงอกออกมาจากดิน
20 “ดูเถิด พระเจ้าจะไม่ทรงทอดทิ้งคนดีรอบคอบหรือ ค้ำจุนผู้กระทำความชั่วร้าย
21 พระองค์ยังจะทรงให้ปากของท่านหัวเราะร่วนและทำให้ริมฝีปากของท่านโห่ร้องเสมอ