1 สุภาษิตของโซโลมอนมีดังนี้ลูกฉลาดทำให้พ่อสุขใจยินดีส่วนลูกโง่เขลาทำให้แม่เศร้าใจ
2 ทรัพย์สมบัติที่ได้มาอย่างทุจริตนั้นไม่จีรังยั่งยืนแต่ความชอบธรรมช่วยกอบกู้ให้พ้นจากความตาย
3 องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงปล่อยให้คนชอบธรรมหิวโหยและไม่ทรงปล่อยให้คนชั่วร้ายสมปรารถนา
4 มือที่เกียจคร้านทำให้ยากจนส่วนมือที่ขยันหมั่นเพียรทำให้มั่งคั่ง
5 ผู้ที่สะสมพืชผลในฤดูร้อนเป็นลูกที่รอบคอบส่วนผู้ที่หลับใหลในฤดูเก็บเกี่ยวเป็นลูกที่ทำให้ขายหน้า
6 พระพรอยู่เหนือศีรษะของคนชอบธรรมแต่ความทารุณโหดร้ายไหลท่วมปากของคนชั่ว
7 ชื่อของคนชอบธรรมจะใช้เป็นคำอวยพรแต่ชื่อของคนชั่วจะเสื่อมเสียไป
8 จิตใจที่ฉลาดจะรับคำสั่งสอนส่วนคนโง่พูดพล่อยๆ ก็ถึงแก่หายนะ
9 คนที่เดินอยู่ในทางเที่ยงตรงจะเดินอย่างมั่นคงส่วนคนที่เดินอยู่ในทางคดจะถูกเปิดโปง
10 ผู้ที่ขยิบตาอย่างมีเลศนัยสร้างความเดือดร้อนและคนโง่พูดพล่อยๆ ก็ถึงแก่หายนะ
11 ปากของคนชอบธรรมเป็นบ่อน้ำพุซึ่งให้ชีวิตแต่ปากของคนชั่วซุกซ่อนความโหดร้ายทารุณ
12 ความเกลียดชังยั่วยุให้เกิดความแตกแยกแต่ความรักบดบังความผิดทั้งมวล
13 สติปัญญาพบได้จากริมฝีปากของผู้มีวิจารณญาณส่วนไม้เรียวมีไว้หวดหลังคนไร้สามัญสำนึก
14 คนฉลาดสั่งสมความรู้แต่ปากของคนโง่นำไปสู่ความย่อยยับ
15 ความมั่งคั่งของคนรวยเป็นเหมือนป้อมปราการของเขาส่วนความยากจนเป็นหายนะของคนจน
16 คนชอบธรรมได้ชีวิตเป็นค่าจ้างส่วนคนชั่วได้ความบาปและความตายเป็นสมบัติ
17 ผู้ที่รับฟังคำสั่งสอนก็สำแดงทางสู่ชีวิตส่วนผู้ที่ไม่แยแสคำตักเตือนก็พาคนอื่นหลงผิด
18 ผู้ที่ซ่อนเร้นความเกลียดชังมีริมฝีปากที่โกหกผู้ที่กระพือคำนินทาว่าร้ายเป็นคนโง่
19 ไม่อาจหยุดความบาปได้ด้วยการพูดมากผู้ที่รู้จักยั้งลิ้นของตนก็เป็นคนฉลาด
20 ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อดีส่วนจิตใจของคนชั่วก็ไม่ค่อยมีค่า
21 ริมฝีปากของคนชอบธรรมหล่อเลี้ยงคนมากมายแต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก
22 พระพรขององค์พระผู้เป็นเจ้านำความมั่งคั่งมาให้และไม่ได้ทรงแถมความทุกข์ร้อนมาด้วย
23 คนโง่เพลิดเพลินกับการทำชั่วแต่ผู้มีความเข้าใจเพลิดเพลินในสติปัญญา
24 สิ่งที่คนชั่วหวาดกลัวจะมาถึงเขาส่วนสิ่งที่คนชอบธรรมปรารถนาจะบรรลุผล
25 เมื่อมรสุมพัดกระหน่ำ คนชั่วร้ายก็สิ้นไปแต่คนชอบธรรมยืนหยัดมั่นคงเป็นนิตย์
26 เหมือนน้ำส้มกับฟัน และควันกับตาคนเกียจคร้านก็ทำให้ผู้ที่ใช้งานเขาขัดเคืองเช่นนั้น
27 ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าต่อชีวิตให้ยืนยาวแต่ปีเดือนของคนชั่วถูกตัดทอน
28 ความหวังของคนชอบธรรมจบลงด้วยความปีติยินดีส่วนความหวังทั้งสิ้นของคนชั่วก็สูญเปล่า
29 ทางขององค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นป้อมปราการของคนไร้ที่ติแต่เป็นความหายนะของคนชั่ว
30 คนชอบธรรมจะไม่มีวันถูกถอนรากถอนโคนส่วนคนชั่วร้ายจะอยู่บนโลกได้ไม่นาน
31 ปากของคนชอบธรรมให้ปัญญาแต่ลิ้นที่ปลิ้นปล้อนจะถูกตัดออก