1 เมื่อเจ้ารับประทานอาหารร่วมกับเจ้าบ้านผ่านเมืองจงระมัดระวังสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเจ้าให้ดี
2 หากเจ้าตะกละเห็นแก่กินก็จงเอามีดจ่อคอหอยตนเองไว้
3 อย่าปรารถนาสิ่งโอชะของเขาเพราะอาหารนั้นเป็นสิ่งลวงตา
4 อย่าตรากตรำจนอ่อนล้าเพียงเพื่อหวังร่ำรวยอย่าวางใจในความเฉลียวฉลาดของเจ้า
5 แค่พริบตาเดียวทรัพย์สมบัติก็จะลับหายไปเพราะมันจะติดปีกบินหนีไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี
6 อย่ากินอาหารของคนตระหนี่ถี่เหนียวอย่าปรารถนาสิ่งโอชะของเขา
7 เพราะเขาเป็นคนชนิดที่คอยคิดคำนวณอยู่ในใจปากก็พูดว่า “เชิญกินดื่มเถิด”แต่ใจไม่ได้อยู่กับเจ้าเลย
8 เจ้าจะต้องสำรอกสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่กินเข้าไปและต้องสิ้นเปลืองคำขอบคุณ
9 อย่าเปลืองลมปากกับคนโง่เพราะเขาจะเหยียดหยามคำแนะนำที่ฉลาดของเจ้า
10 อย่าโยกย้ายหลักเขตเก่าแก่หรือรุกล้ำที่ดินของลูกกำพร้าพ่อ
11 เพราะองค์ผู้ปกป้องของเขาทรงเข้มแข็งพระองค์จะทรงว่าความให้เขา
12 จงเปิดใจรับคำสั่งสอนและเงี่ยหูฟังถ้อยคำแห่งความรู้
13 อย่าละเลยการตีสั่งสอนลูกหากเจ้าตีสอนลูกด้วยไม้เรียว เขาจะไม่ตาย
14 เจ้าต้องตีสอนเขาด้วยไม้เรียวแล้วจะช่วยเขาให้พ้นจากความตาย
15 ลูกเอ๋ย หากเจ้ามีใจฉลาดเราก็ปลื้มใจ
16 เมื่อเจ้าเอ่ยปากกล่าวสิ่งที่ถูกต้องจิตวิญญาณของเราก็แช่มชื่น
17 อย่าให้ใจของเจ้าอิจฉาคนบาปแต่จงกระตือรือร้นในการยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดเวลา
18 เพราะมีอนาคตรอเจ้าอยู่แน่นอนและความหวังของเจ้าจะไม่สูญสิ้น
19 ลูกเอ๋ย จงฟังและเฉลียวฉลาดจงรักษาใจให้อยู่ในทางที่ถูกต้อง
20 อย่าร่วมวงสำมะเลเทเมากับคนขี้เหล้าเมายาและคนเห็นแก่กิน
21 เพราะคนขี้เมาและคนตะกละจะยากจนและความสะลึมสะลือทำให้เขาเหลือแต่ผ้าขี้ริ้วพันกาย
22 จงฟังคำของพ่อผู้ให้ชีวิตแก่เจ้าและอย่าดูหมิ่นแม่ของเจ้าเมื่อนางแก่ตัวลง
23 จงซื้อความจริงและอย่าขายสิ่งเหล่านี้คือ สติปัญญา คำสั่งสอน และความเข้าใจ
24 พ่อของคนชอบธรรมก็สุขใจมากคนที่มีลูกฉลาดก็ชื่นชมในตัวลูก
25 จงทำให้พ่อแม่ยินดีให้แม่ผู้ที่คลอดเจ้าได้ปลื้มใจ!
26 ลูกเอ๋ย ขอใจของเจ้าให้เราเถิดจงให้ตาของเจ้าปีติยินดีในทางของเรา
27 เพราะหญิงโสเภณีเป็นหลุมลึกและหญิงเสเพลก็เป็นบ่อแคบ
28 นางซุ่มรอเหยื่อเหมือนโจรพาให้ชายคนแล้วคนเล่าไม่ซื่อสัตย์ต่อภรรยาของตน
29 ใครหนอที่ทุกข์ระทม? ใครหนอที่โศกเศร้า?ใครหนอที่วิวาท? ใครหนอที่เพ้อพล่าม?ใครหนอเจ็บตัวโดยไม่จำเป็น? ใครหนอที่มีตาแดงก่ำ?
30 ก็คือคนที่จมอยู่กับเหล้าคนที่ทดลองชิมเหล้าผสมหลากชนิด
31 อย่าจ้องดูเหล้าองุ่นเมื่อมันสีแดงสวยเมื่อมันส่องประกายอยู่ในถ้วยเมื่อมันดื่มลื่นคอ!
32 ในบั้นปลาย มันฉกกัดเหมือนงูปล่อยพิษเหมือนงูพิษ
33 ตาของเจ้าจะเห็นภาพหลอนแปลกๆความคิดเลอะเลือนสับสน
34 เจ้าจะเป็นเหมือนคนที่นอนลอยอยู่กลางทะเลและเหมือนคนที่นอนอยู่บนเสากระโดงเรือ
35 เจ้าจะพูดว่า “เขาฟาดแต่เราไม่เจ็บ! เขาทุบตีแต่เราไม่รู้สึก!เมื่อไรเราจะตื่นนะ จะได้ไปดื่มอีก”