สุภาษิต 9 TNCV

คำเชื้อเชิญของปัญญาและความโง่เขลา

1 ปัญญาได้สร้างบ้านขึ้นบนเสาหลักเจ็ดต้น

2 นางได้เตรียมเนื้อและผสมเหล้าองุ่นไว้แล้วได้จัดโต๊ะอาหารของนางไว้ด้วย

3 แล้วส่งสาวใช้ออกไปเชื้อเชิญทุกคนปัญญาร้องเรียกจากจุดสูงสุดของเมืองว่า

4 “ให้บรรดาคนอ่อนต่อโลกมาที่บ้านของเราเถิด!”นางกล่าวกับคนไร้สามัญสำนึกว่า

5 “เชิญมารับประทานอาหารและดื่มเหล้าองุ่นที่เราได้ผสมไว้

6 จงทิ้งวิถีอันอ่อนต่อโลกของเจ้า แล้วเจ้าจะมีชีวิตอยู่จงดำเนินในวิถีแห่งความเข้าใจ”

7 “ผู้ที่ตักเตือนคนชอบเยาะเย้ย มีแต่จะถูกตอกกลับผู้ที่ตักเตือนคนชั่วร้าย มีแต่จะถูกทำร้าย

8 อย่าไปว่ากล่าวคนชอบเยาะเย้ย ไม่อย่างนั้นเขาจะเกลียดชังเจ้าจงตักเตือนคนฉลาด แล้วเขาจะรักเจ้า

9 จงสอนคนฉลาด แล้วเขาจะฉลาดยิ่งขึ้นจงสอนคนชอบธรรม แล้วเขาจะเรียนรู้มากขึ้น

10 “ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นที่เริ่มต้นของปัญญาการรู้จักองค์บริสุทธิ์ทำให้เกิดความเข้าใจ

11 เพราะเรา วันเวลาของเจ้าจะยืนยาวและปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน

12 หากเจ้าฉลาด สติปัญญาของเจ้าจะให้บำเหน็จแก่เจ้าหากเจ้าชอบเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนทุกข์ตามลำพัง”

13 ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่า “โง่” ชอบพูดพล่ามนางไร้ระเบียบวินัยและไม่รู้อะไรเลย

14 นางนั่งอยู่ที่ประตูบ้านหรือในที่สูงของเมือง

15 คอยร้องเรียกผู้คนที่ผ่านไปผ่านมาผู้มุ่งหน้าไปตามทางของตน

16 “ให้บรรดาคนอ่อนต่อโลก มาที่บ้านของเราเถิด!”นางกล่าวกับบรรดาคนไร้สามัญสำนึกว่า

17 “น้ำที่ลักเขาดื่มก็ชื่นใจดีอาหารที่แอบเขากินก็เอร็ดอร่อย!”

18 แต่คนเหล่านั้นหารู้ไม่ว่าที่นั่นมีแต่คนตายและแขกของนางล้วนอยู่ก้นหลุมฝังศพ

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31