สุภาษิต 17 TNCV

1 เศษเสี้ยวอาหารที่เย็นชืดพร้อมกับความสงบสุขดีกว่าบ้านที่มีงานฉลองกันเต็มที่พร้อมกับการทะเลาะวิวาท

2 คนรับใช้ที่ฉลาดจะปกครองลูกที่ไม่เอาถ่านและเขาจะได้รับส่วนแบ่งมรดกเหมือนลูกคนหนึ่ง

3 มนุษย์ใช้เบ้าหลอมทดสอบเงิน และใช้เตาถลุงทดสอบทองคำแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทดสอบจิตใจ

4 คนชั่วสนใจฟังวาจาชั่วคนโกหกใส่ใจฟังคำพูดมุ่งร้าย

5 ผู้ที่เย้ยหยันคนยากจนก็หมิ่นประมาทพระผู้สร้างของพวกเขาผู้ที่ดีใจเมื่อคนอื่นเผชิญภัยพิบัติจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ

6 ลูกหลานเป็นมงกุฎของคนชราและพ่อแม่เป็นความภาคภูมิใจของลูกๆ

7 หากวาจาคมคายไม่เหมาะกับคนโฉดเขลาคำโกหกยิ่งไม่เหมาะกับผู้นำสักเท่าใด!

8 สินบนเป็นแก้วสารพัดนึกสำหรับผู้ให้ไม่ว่าจะหันไปหาใครเขาก็คิดว่าจะสำเร็จ

9 ผู้ที่ส่งเสริมความรักก็ลบความบาดหมางผู้ที่ฟื้นฝอยหาตะเข็บก็ทำให้เพื่อนสนิทหมางใจกัน

10 ว่ากล่าวตักเตือนคนรู้จักคิดเพียงครั้งเดียวได้ผลกว่าเฆี่ยนหลังคนโง่ร้อยที

11 คนชั่วส่งเสริมให้คนกบฏต่อพระเจ้าแต่ยมทูตที่ไร้ความปรานีจะถูกส่งไปสู้กับเขา

12 ให้ไปพบแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไปยังดีกว่าไปพบคนโง่ในความโง่ของเขา

13 หากผู้ใดตอบแทนความดีด้วยความชั่วความชั่วจะไม่พรากจากบ้านของเขา

14 เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนทำให้เขื่อนร้าวฉะนั้นจงหยุดโต้เถียงก่อนจะเกิดการวิวาท

15 การปล่อยคนผิดให้ลอยนวลและการลงโทษคนบริสุทธิ์ทั้งสองอย่างนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชัง

16 เงินในมือของคนโง่จะมีประโยชน์อะไรเพราะถึงเขาซื้อสติปัญญาได้ แต่เขาก็ไม่มีปัญญาเรียนรู้มัน?

17 เพื่อนมีความรักความหวังดีให้ทุกเวลาและพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันในยามทุกข์ยาก

18 คนสิ้นคิดจับมือวางมัดจำและค้ำประกันให้เพื่อนบ้าน

19 ผู้ที่รักการทะเลาะวิวาทก็รักบาปผู้ที่หยิ่งยโสก็หาความย่อยยับใส่ตัว

20 คนที่มีจิตใจคดโกงย่อมไม่เจริญคนที่ลิ้นตลบตะแลงจะตกที่นั่งลำบาก

21 น่าเศร้าที่มีลูกเป็นคนโฉดเขลาพ่อของคนโง่ไร้สำนึกไม่มีความสุข

22 จิตใจที่เป็นสุขเป็นยาขนานเอกแต่วิญญาณที่ร้าวรานทำให้ใจกายห่อเหี่ยว

23 คนชั่วแอบรับสินบนเพื่อบิดเบือนความยุติธรรม

24 คนที่มีวิจารณญาณมีสติปัญญาอยู่ใกล้ตัวแต่คนโง่กวาดตาหาไปสุดโลก

25 ลูกชายที่โฉดเขลาทำให้พ่อโศกเศร้าและทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดขมขื่น

26 หากการลงโทษคนบริสุทธิ์เป็นเรื่องไม่ดีการโบยตีเจ้าหน้าที่ที่ซื่อสัตย์สุจริตจะแย่ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด

27 ผู้ที่มีความรู้ก็ระวังปากผู้ที่มีความเข้าใจก็ใจเย็น

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31