1 ลูกเอ๋ย หากเจ้าค้ำประกันให้เพื่อนบ้านหากเจ้าจับมือวางมัดจำให้คนแปลกหน้า
2 เจ้าได้ติดกับวาจาของเจ้าถูกผูกมัดเพราะคำพูดของตัวเอง
3 ลูกเอ๋ย จงทำเช่นนี้เพื่อปลดปล่อยตัวเจ้าเองในเมื่อเจ้าตกอยู่ในเงื้อมมือของเพื่อนบ้านไป ไปอ้อนวอนจนกว่าจะหมดแรงอย่าให้เพื่อนบ้านของเจ้าได้หยุดพัก!
4 อย่าให้ตาของเจ้าได้หลับอย่าให้เปลือกตาของเจ้าเคลิ้มไป
5 จงปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระเหมือนกวางหนีจากเงื้อมมือของนายพรานเหมือนนกที่หนีจากบ่วงแร้วของคนดักนก
6 เจ้าคนขี้เกียจ จงไปเรียนจากมดสังเกตวิธีการของมัน แล้วจงฉลาดขึ้น
7 มันไม่มีผู้บัญชาการไม่มีผู้ควบคุมดูแล และไม่มีใครปกครอง
8 แต่มันก็ยังสะสมเสบียงในฤดูร้อนและรวบรวมอาหารตั้งแต่ฤดูเก็บเกี่ยว
9 เจ้าคนขี้เกียจ จะนอนอีกนานสักเท่าใด?เมื่อไหร่เจ้าจะลุกขึ้นเสียที?
10 หลับอีกนิด เคลิ้มอีกหน่อยกอดอกงีบต่อสักประเดี๋ยว
11 แล้วความยากจนจะมาหาเจ้าดั่งขโมยและความขัดสนจะเล่นงานเจ้าอย่างคนถืออาวุธ
12 คนเลวทรามและชั่วร้ายผู้พูดจาลดเลี้ยว
13 ผู้ขยิบตาขยับเท้ากระดิกนิ้วส่งสัญญาณ
14 ผู้คิดอ่านทำการชั่วร้ายจากใจคิดคดทรยศพวกเขาคอยยุแยงตะแคงรั่วเสมอ
15 ฉะนั้นหายนะจึงมาถึงพวกเขาอย่างฉับพลันพวกเขาแหลกสลายเกินเยียวยาในชั่วพริบตา
16 มีสิ่งน่ารังเกียจหกอย่างที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเกลียดชังที่จริง มีเจ็ดอย่างที่พระองค์ทรงรังเกียจ คือ
17 ตาที่หยิ่งยโสลิ้นที่โป้ปดมือที่เข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์
18 จิตใจที่คิดการชั่วร้ายเท้าที่ปราดไปทำชั่ว
19 พยานเท็จผู้กล่าวมุสาและคนที่ยุให้ญาติพี่น้องแตกแยกกัน
20 ลูกเอ๋ย จงรักษาคำสั่งของพ่อเจ้าและอย่าละเลยคำสอนของแม่เจ้า
21 จงตรึงมันไว้ในดวงใจเสมอจงผูกมันไว้รอบคอของเจ้า
22 ยามเจ้าเดิน คำสอนนั้นจะช่วยชี้นำยามเจ้าหลับ มันจะคอยดูแลครั้นยามเจ้าตื่น มันจะพูดกับเจ้า
23 เพราะคำสั่งนี้เป็นดวงประทีปคำสอนนี้เป็นความสว่างการอบรมบ่มนิสัยเป็นทางแห่งชีวิต
24 เพื่อคุ้มครองเจ้าให้พ้นจากภรรยาของเพื่อนบ้านและคำออดอ้อนของหญิงแพศยา
25 อย่ากระสันถึงความงามของนางอย่าตกเป็นทาสดวงตาหยาดเยิ้มของนาง
26 เพราะหญิงโสเภณีก็แลกได้ด้วยอาหารจานหนึ่งแต่ภรรยาของชายอื่นออกล่าเอาชีวิตอันล้ำค่าของเจ้า
27 เป็นไปได้หรือที่คนเราจะเล่นกับไฟโดยที่เสื้อผ้าของเขาไม่ถูกไฟไหม้?
28 เป็นไปได้หรือที่คนเราจะเดินย่ำถ่านร้อนๆโดยที่เท้าไม่ถูกไฟลวก?
29 ชายที่ไปนอนกับภรรยาของผู้อื่นก็เป็นเช่นนั้นแหละไม่มีใครที่แตะต้องนางแล้วจะลอยนวลพ้นโทษไปได้
30 ผู้คนยังสงสารขโมยที่ลักทรัพย์เพราะความหิวโหย
31 แต่ถ้าเขาถูกจับได้ ก็จะถูกปรับถึงเจ็ดเท่าแม้ว่าอาจจะต้องถึงกับขายของทุกอย่างในบ้านเพื่อชดใช้
32 แต่ชายที่ล่วงประเวณีเป็นคนไม่รู้จักคิดผู้ที่ทำเช่นนั้นก็ทำลายตนเอง
33 ผลที่จะได้รับคือรอยแผลและความอัปยศเป็นความอับอายขายหน้าตลอดกาล
34 เพราะความหึงหวงจะทวีความโกรธแค้นของสามีของหญิงนั้นและเมื่อถึงคราวแก้แค้น เขาจะไม่ปรานีเลย
35 เขาจะไม่ยอมรับค่าชดใช้ใดๆไม่ว่าสินบนจะมากมายสักเท่าใด เขาก็จะไม่ยอมเป็นอันขาด