1 หญิงฉลาดสร้างเรือนของตนขึ้นส่วนหญิงโง่รื้อมันลงด้วยมือของตน
2 คนที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าก็เดินอย่างเที่ยงตรงแต่คนที่ดูหมิ่นพระองค์ก็เดินในทางคดเคี้ยวของตน
3 วาจายโสของคนโง่นำโทษทัณฑ์มาสู่ตนเองแต่คำพูดของคนฉลาดจะปกป้องเขาไว้
4 ที่ไหนไม่มีวัว ยุ้งฉางก็ว่างเปล่าแต่แรงวัวให้ผลผลิตอุดมสมบูรณ์
5 พยานซื่อสัตย์ไม่โกหกแต่พยานเท็จโกหกอยู่เรื่อย
6 คนชอบเยาะเย้ยแสวงหาปัญญาแต่ไม่เคยพบแต่ผู้ที่มีความเข้าใจก็พบความรู้ได้อย่างง่ายดาย
7 อย่าเฉียดใกล้คนโง่เพราะเจ้าจะไม่พบความรู้จากปากของเขา
8 ปัญญาของคนฉลาดหลักแหลมคือการเข้าใจทางของตนแต่ความโง่ของคนโง่คือการหลอกตัวเอง
9 คนโง่ล้อเล่นกับความผิดบาปแต่ในหมู่คนเที่ยงธรรมมีแต่ความปรารถนาดี
10 มีแต่ใจตนเองที่รู้ถึงความขมขื่นและไม่มีใครร่วมรับรู้สันติสุขในใจ
11 บ้านของคนชั่วจะถูกทำลายราบคาบแต่เพิงของคนเที่ยงธรรมจะเจริญขึ้น
12 มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกต้องแต่จุดจบของทางเหล่านี้คือความตาย
13 แม้ขณะหัวเราะ จิตใจอาจปวดร้าวและความชื่นชมยินดีอาจจบลงด้วยความโศกเศร้า
14 คนละทิ้งความเชื่อจะถูกลงโทษอย่างสาสมเพราะทางของเขาแต่คนดีก็ได้รับบำเหน็จของตน
15 คนอ่อนต่อโลกเชื่อไปหมดทุกอย่างแต่คนสุขุมรอบคอบรู้จักยั้งคิดในแต่ละย่างก้าว
16 คนฉลาดยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าและหลีกห่างจากความชั่วส่วนคนโง่หุนหันพลันแล่นแต่หลงคิดว่าตนเองมั่นคงปลอดภัย
17 คนวู่วามทำอะไรโง่ๆและคนเจ้าเล่ห์เป็นที่เกลียดชัง
18 คนอ่อนต่อโลกรับความโง่เป็นมรดกแต่คนสุขุมรอบคอบรับความรู้เป็นมงกุฎ
19 คนชั่วจะก้มกราบลงต่อหน้าคนดีและคนเลวจะกราบลงที่ประตูรั้วของคนชอบธรรม
20 คนจนนั้นแม้แต่เพื่อนบ้านก็ยังเมินหนีแต่คนร่ำรวยมีเพื่อนฝูงมากมาย
21 ผู้ที่ดูถูกเพื่อนบ้านก็บาปความสุขมีแก่ผู้ที่ช่วยเหลือคนยากไร้
22 ผู้วางแผนชั่วร้ายก็หลงเตลิดไม่ใช่หรือ?แต่คนที่คิดอ่านการดีก็พบความเมตตากรุณาและความซื่อสัตย์
23 การพากเพียรทำงานล้วนให้ผลกำไรถ้าดีแต่พูดก็ยากจน
24 ความมั่งคั่งเป็นมงกุฎของคนฉลาดแต่ความโง่ของคนโง่ก็คือความโง่
25 พยานที่พูดความจริงช่วยชีวิตคนแต่พยานเท็จใส่ร้ายป้ายสี
26 ผู้ที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้ามีป้อมปราการมั่นคงซึ่งจะเป็นที่ลี้ภัยให้แก่ลูกหลานของเขา
27 ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นน้ำพุแห่งชีวิตช่วยให้คนพ้นจากบ่วงความตาย
28 ศักดิ์ศรีของกษัตริย์อยู่ที่จำนวนประชากรที่จงรักภักดีถ้าไม่มีประชาชน เจ้านายก็อยู่ไม่ได้
29 ความใจเย็นเป็นคุณลักษณะที่ยิ่งใหญ่ความใจร้อนส่งเสริมความโง่เขลา
30 ใจสงบเยือกเย็นให้ชีวิตกับร่างกายแต่ความอิจฉาริษยากัดกร่อนกระดูก
31 ผู้ที่รังแกคนยากจนก็หมิ่นประมาทพระผู้สร้างของพวกเขาแต่ผู้ที่เมตตาคนขัดสนก็ถวายเกียรติแด่พระเจ้า
32 เมื่อภัยพิบัติมาถึง คนชั่วก็ถูกโค่นล้มแต่คนชอบธรรมลี้ภัยในพระเจ้าแม้ในความตาย
33 สติปัญญาพักอยู่ในใจของคนที่มีวิจารณญาณและเป็นที่ประจักษ์แจ้งแม้ในหมู่คนโง่
34 ความชอบธรรมเชิดชูชาติแต่บาปทำให้ชนชาติต่างๆ ถูกพิพากษา