1 ลูกเอ๋ย จงปฏิบัติตามคำของเราจงสะสมคำบัญชาของเราไว้กับตัว
2 จงทำตามคำบัญชาของเรา และเจ้าจะมีชีวิตอยู่จงรักษาคำสอนของเราไว้ดั่งแก้วตา
3 จงพันมันไว้รอบนิ้วเป็นเครื่องเตือนใจและจงจารึกมันไว้ในดวงใจ
4 จงกล่าวแก่ปัญญาว่า “เธอเป็นพี่สาวของฉัน”จงเรียกความเข้าใจว่า “ญาติของฉัน”
5 สิ่งเหล่านี้จะคุ้มกันเจ้าจากหญิงแพศยาจากคำออดอ้อนเย้ายวนของหญิงเสเพล
6 เพราะครั้งหนึ่งเรายืนอยู่ที่หน้าต่างบ้านของเราเรามองลอดหน้าต่างลงไป
7 เรามองลงไปในหมู่คนอ่อนต่อโลกเราสังเกตเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่รู้จักคิด
8 เขาเดินไปตามถนนแถวบ้านของนางเดินไปตามทางสู่บ้านของนาง
9 ใกล้สิ้นวัน ยามโพล้เพล้ขณะค่ำคืนย่างเข้ามา
10 ดูสิ! หญิงคนหนึ่งออกมาพบเขาแต่งตัวเยี่ยงโสเภณีและมีเจตนาแอบแฝงในใจ
11 (นางพูดพล่ามไร้ยางอายอยู่ไม่ติดบ้าน
12 เดี๋ยวไปที่ถนน เดี๋ยวอยู่ที่ลานเมืองคอยซุ่มดักอยู่ทุกมุมเมือง)
13 นางโผเข้ากอดเขา จูบเขาและพูดหน้าตาเฉยว่า
14 “ฉันมีเครื่องเซ่นรออยู่ที่บ้านวันนี้ฉันได้แก้บนหลายเรื่องแล้ว
15 ดังนั้นฉันจึงออกมาพบเธอฉันตามหาเธอ แล้วฉันก็พบเธอ
16 ฉันปูเตียงไว้ด้วยผ้าลินินสีสวยจากอียิปต์
17 ประพรมด้วยมดยอบกฤษณาและอบเชย
18 มาสิ ให้เราเริงรักดื่มด่ำกันถึงพรุ่งนี้เช้าเลยให้เราเริงสำราญด้วยความรัก
19 สามีของฉันไม่อยู่บ้านเขาเดินทางไปแดนไกล
20 เขาเอาเงินไปเต็มกระเป๋ากว่าจะกลับมาก็วันเพ็ญ”
21 นางโอ้โลมเขาด้วยคำหวานหูออดอ้อนจนเขาเสียที
22 เขาก็เดินต้อยๆ ตามนางไปทันทีเหมือนวัวถูกจูงเข้าโรงฆ่าสัตว์เหมือนกวางก้าวไปติดกับ
23 จนกระทั่งถูกปักด้วยธนูลึกไปถึงตับเหมือนนกบินไปหากับดักไม่รู้ว่าความตายรออยู่ข้างหน้า
24 ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเราเถิดจงใส่ใจถ้อยคำของเรา
25 อย่าปล่อยใจไปตามทางของนางอย่าหลงไปตามทางนั้น
26 เพราะเหยื่อที่นางฟาดฟันลงนั้นมากมายนักแม้แต่คนยิ่งใหญ่ก็ตายเพราะนาง
27 บ้านของนางเป็นทางหลวงสู่หลุมศพนำไปถึงห้องแห่งความตาย