6 วางใจคนโง่ให้เป็นทูตส่งสารก็เหมือนตัดเท้าออกหรือดื่มยาพิษ
7 ภาษิตในปากของคนโง่ก็เหมือนขาพิการที่ใช้การไม่ได้
8 การให้เกียรติคนโง่ก็เหมือนผูกหินติดกับสลิง
9 ภาษิตในปากของคนโง่ก็เหมือนพุ่มหนามในมือของคนขี้เมา
10 ผู้ที่จ้างคนโง่หรือใครก็ได้ที่ผ่านไปมาก็เหมือนนักธนูที่ยิงกราดไปมา
11 สุนัขหวนกลับไปหาสิ่งที่มันสำรอกออกมาฉันใดคนโง่ก็กลับไปทำสิ่งโง่เขลาซ้ำซากฉันนั้น
12 เจ้าเห็นพวกคนที่คิดว่าตัวเองฉลาดไหมยังมีความหวังในคนโง่มากกว่าพวกเขาเสียอีก