11 በተከልህበት ቀን እንዲበቅል፣በዘራህበትም ማግሥት እንዲያብብ ብታደርግ እንኳ፣መከሩ በደዌና በማይሽር ሕመም ቀን፣እንዳልነበረ ይሆናል።
12 አቤት፤ የብዙ ሕዝቦች የቍጣ ድምፅእንደ ባሕር ሞገድ ይጮኻል፤አቤት፤ የሰዎች ከፍተኛ ጩኸት!እንደ ኀይለኛ ውሃ ያስገመግማል።
13 ሰዎቹ እንደ ኀይለኛ ውሃ ጩኸት ቢያስገመግሙም፣እርሱ ሲገሥጻቸው፣በኰረብታ ላይ በነፋስ እንደሚበን ትቢያ፣በዐውሎ ነፋስ ፊት እንደሚበተን ገለባ ይበተናሉ።
14 እነሆ፤ ሲመሽ ድንገተኛ ሽብር ሆነ!ከመንጋቱ በፊት ግን አንዳቸውም አልተገኙም።የዘረፉን ዕድል ፈንታ፣የበዘበዙን ዕጣ ይህ ሆነ።