2 Aberatsac bacituen hainitz ardi eta idi.
3 Beharrac, berriz, etzuen deusere ardi ttipetto bat baicic, erosi eta hazten çuena, eta haren etchean haren semeequin handitu cena, haren oguitic janez, haren edateco uncitic edanez eta haren bulharrean lo eguinez; eta alaba beçala çuen.
4 Bada, aberatsari norbait arrotzic ethorri citzaioen batez, hunec bere ardietaric eta idietaric harceco guphidez, ethorri citzaioen arrotzari barazcariaren emateco, hartu çuen guiçon beharraren ardia, eta jatecoac xuxendu ciozquien ethorri citzaioen guiçonari.
5 Dabidec, guiçon harençat hats gaixtoan hasarreturic, erran çaroen Nathani: Ala Jauna! guiçon hori herioaren seme baita.
6 Ardi batençat lau bihurtuco ditu ceren eguin duen lan hori, eta ez da guphidetsia içanen.
7 Orduan Nathanec Dabidi erran çaroen: Çu çare guiçon hura. Hau dio Israelgo Jainco Jaunac: Israelen gainean erregue gançutu çaitut, eta nic atheratu çaitut Saulen escuetaric;
8 Eman darozquitzut çure nausiaren etchea eta çure nausiaren emazteac escuetara, eta eman darotzut Israelgo eta Judaco etchea; eta horiec guti badira, berhatuco darozquitzut hainitz handiagoac.