1 Bada, horiez gueroztic guerthatu cen, Amnonec, Dabiden semeac, itsutuqui maithatu çuela Dabiden berce Seme Absalomen arreba guciz ederra, Thamar deitzen cena;
2 Eta hambatetaraino maite çuela, non haren minez eri baitzen, ceren-eta doncella celacotz, gaitz iduritzen baitzaroen cerbait eder etzenic harequin eguitea.
3 Bada Amnonec baçuen adisquide bat, Jonadab deitzen cena, Dabiden anaia Semaaren semea, guiçon hainitz umoa.
4 Hunec erran çaroen: Erregueren semea, nolaz egunetic egunera mehatzen hari çare? certaco ez darotaçu aguercen? Amnonec erran çaroen: Thamar, ene anaia Absalomen arreba, maite dut.
5 Jonadabec ihardetsi çaroen: Etzan çaite çure ohean, eta eguiçu eriarena; eta çure aita ethorrico denean çure ikustera, erroçu: Thamar, ene arreba, ethor bedi, othoi, niri jatecoaren ematera eta xuxencera, jan deçadan haren escutic.
6 Haratic Amnon ohatu cen, eta hasi cen aleguia eri eguiten; eta erregue haren ikustera ethorri cenean Amnonec erran çaroen erregueri: Ene arreba Thamar, othoi, ethor bedi ene beguien aitzinean bi edarittoren eguitera, eta jatecoa haren escutic har deçadan.
7 Etchera Thamarren bilha igorri çuen beraz Dabidec, cioelaric: Çato çure anaia Amnonen etchera, eta xuxen çoçu jatecoa.
8 Thamar ethorri cen bere anaia Amnonen etchera. Hau ordean etzana çagoen. Thamarrec irina harturic, orhatu çuen eta urtharaciric, haren beguien aitzinean egosaraci cituen edariac.
9 Eta egosi çuena harturic, ixuri çuen eta Amnonen aitzinean eçarri. Amnonec etzuen hartu nahi içan, eta erran çuen: Ilkiaraz çatzue guciac hemendic. Eta ilkiaraci cituztenean guciac,
10 Amnonec erran çaroen Thamarri: Ekar çaçu jatecoa guelara, jan deçadan çure escutic. Thamarrec hartu cituen beraz eguin cituen edariac, eta guelara eraman ciozcan bere anaia Amnoni.
11 Eta jatecoa escaini cioenean, Amnon lothu citzaioen, eta erran cioen: Çato, ene arreba, etzan çaite enequin.
12 Hunec ihardetsi cioen: Ez beneçaçu borcha, ene anaia, ecen hori ez da Israelen cilhegui; ez eguin holaco çoroqueriaric.
13 Nic ecen ecin jasanen dut ene laidoa, eta çu Israelen içanen çare çoroen lerroco. Certaco hobequi etzare erregueri minçatzen, ez nau çuri ukatuco.
14 Etzituen ordean onhetsi nahi içan haren othoitzac, bainan indarca nausituz, borchatu çuen eta harequin etzan cen.
15 Eta Amnonec hastio içan çuen ecin-berceco higüinça batez, halai non higüinça ceintaz higüincen baitzuen orduan handiagoa baitzen aitzinean maithatzeco amodioa baino. Eta Amnonec erran cioen: Jaiqui hadi eta habil.
16 Thamarrec ihardetsi cioen: Ni iraiciz orai eguiten duçun gaizquia handiagoa da aitzinean eguin duçuna baino. Eta etzuen aditu nahi içan;
17 Bainan deithuric bere cerbitzuco muthila, erran cioen: Emac hori ene ganic camporat, eta athea hersoc guibeletic.
18 Thamar jauncia cen soineco luce batez, ecen halacoac erabilcen cituzten erregueren alaba doncella cirenec. Amnonen muthilac camporat eman çuen beraz, eta athea hersi cioen guibeletic.
19 Thamarrec burua hautsez estali çuen; bere soineco lucea phorrocaturic, eta escuac buruaren gainean eçarriric, bacihoan izcolaca.
20 Bada, Absalom bere anaiac erran cioen: Cer? Amnon, çure anaia, etzan da çurequin? Bainan orai, arreba, ixil çaite, çure anaia da: horren gatic ez beçaçu atsecabetan eçar çure bihotza. Hamar egotu cen beraz bere anaia Absalomen etchean hiraduraz iharcen.
21 Dabid erregueac aditu çuenean hori, atsecabe handia hartu çuen, eta etzuen atsecaberic nahi içan eçarri Amnonen izpirituan, xitqui maite baitzuen eta bere seme çaharrena çuelacotz.
22 Bada, Absalomec etzioen ez ongui, ez gaizqui, deusere aiphatu Amnoni; ecen Absalomec Amnoni herracunde çaducon borchatu çuelacotz Thamar haren arreba.
23 Bada, handic bi urtheren buruan guerthatu cen Absalomen ardiac mozten cituztela Baalhasorren, ceina baita Efraimgo ondoan; eta Absalomec deithu cituen erregueren Seme guciac.
24 Eta ethorri cen erregueren gana, eta erran cioen: Huna çure cerbitzariaren ardiac mozten direla; erregue bethor, othoi, bere cerbitzariequin bere cerbitzariaren gana.
25 Erreguec ihardetsi cioen Absalomi: Ene semea, ez beçaçu othoitzic eguin ethor gaitecen guciac, eta çure bizcar içan gaitecen. Bainan nola Absalomec herchatzen baitzuen, eta ez baitzen nahi içan goan, benedicatu çuen.
26 Eta Absalomec erran cioen: Baldin ez baduçu ethorri nahi, bederen ene anaia Amnon ethor bedi, othoi, gurequin. Eta erreguec ihardetsi cioen: Ez da goan dadien premiaric.
27 Beraz Absalomec herchatu çuen, eta Dabidec utzi cituen harequin Amnon eta erregue seme guciac. Eta Absalomec eman çuen barazcari bat, erregue barazcaria beçalacoa.
28 Bada, Absalomec manatuac cituen bere muthilac, erraten çuelaric: Beguia iducaçue noiz arnoac atzemanen duen Amnon, eta nic erranen darotzuetan: Jo çaçue eta hil. Ez içan beldurric, ecen nic darotzuet manatzen: har çaçue indar eta içan çaizte guiçon bihozdunac.
29 Absalomen muthilec eguin çuten beraz Amnonen contra, Absalomec manatu cioeten beçala. Eta erregue seme guciac jaiquiric igan ciren cein bere mandoetara eta ihesari eman ciren.
30 Eta oraino bidean cihoacelaric, haro hau heldu citzaioen Dabidi: Absalomec hil ditu erregueren seme guciac, eta bat bakarra ere ez da guelditu.
31 Erregue jaiqui cen berehala, hautsi cituen bere soinecoac, eta erori cen ahuspez lurrera, eta harequin ciren cerbitzari guciec hautsi cituzten beren soinecoac.
32 Bainan Dabiden anaia Semaaren seme Jonadabec erran cioen: Erregue ene Jaunac ez beça uste içan erregue seme guciac hilac direla: Amnon da bakarric hila, ceren cen Absalomen ahoan guelditua, haren arreba Thamarri borcha eguin cioen egunetic.
33 Orai beraz erregue ene Jaunac ez beça elhe hori eçar bere bihotzaren gainean, erranez: Erregueren seme guciac hilac dira! ceren Amnon bakarric baita hila.
34 Bada, Absalomec ihes eguin çuen. Eta guardian çagoen muthilac beguiac alchatu cituen eta beguiratu çuen: eta hara non jende-mulço handi bat heldu cen mendi-macelaco bide ceiherraz.
35 Orduan Jonadabec erran cioen erregueri: Huna non diren erregueren semeac; çure cerbitzariac erran beçala guerthatu da.
36 Eta hura minçatzetic guelditu orduco, erregueren semeac ere aguertu ciren, eta sarcean oihuz eta nigarrez hasi ciren; erreguec ere eta haren cerbitzari guciec nigar eguin çuten marrasca guciz handitan.
37 Bada, ihes eguinic Absalom goan cen Amiuden seme Tholomai, Jesurreco erregue gana. Eta Dabidec egun oroz deithoratu çuen bere semea.
38 Absalom, berriz, ihes eguin eta Jesurrera goan ondoan, han egotu cen hirur urthez.
39 Eta erregue Dabid baratu cen haren ondotic ibilcetic, ceren goçatu baitzaroen Amnonen heriotzeco mina.