22 Bada, Absalomec etzioen ez ongui, ez gaizqui, deusere aiphatu Amnoni; ecen Absalomec Amnoni herracunde çaducon borchatu çuelacotz Thamar haren arreba.
23 Bada, handic bi urtheren buruan guerthatu cen Absalomen ardiac mozten cituztela Baalhasorren, ceina baita Efraimgo ondoan; eta Absalomec deithu cituen erregueren Seme guciac.
24 Eta ethorri cen erregueren gana, eta erran cioen: Huna çure cerbitzariaren ardiac mozten direla; erregue bethor, othoi, bere cerbitzariequin bere cerbitzariaren gana.
25 Erreguec ihardetsi cioen Absalomi: Ene semea, ez beçaçu othoitzic eguin ethor gaitecen guciac, eta çure bizcar içan gaitecen. Bainan nola Absalomec herchatzen baitzuen, eta ez baitzen nahi içan goan, benedicatu çuen.
26 Eta Absalomec erran cioen: Baldin ez baduçu ethorri nahi, bederen ene anaia Amnon ethor bedi, othoi, gurequin. Eta erreguec ihardetsi cioen: Ez da goan dadien premiaric.
27 Beraz Absalomec herchatu çuen, eta Dabidec utzi cituen harequin Amnon eta erregue seme guciac. Eta Absalomec eman çuen barazcari bat, erregue barazcaria beçalacoa.
28 Bada, Absalomec manatuac cituen bere muthilac, erraten çuelaric: Beguia iducaçue noiz arnoac atzemanen duen Amnon, eta nic erranen darotzuetan: Jo çaçue eta hil. Ez içan beldurric, ecen nic darotzuet manatzen: har çaçue indar eta içan çaizte guiçon bihozdunac.