10 Tuigfidh gach duine gur mise, an Tiarna, a tharraing a chlaíomh as a thruaill; ní chuirfear ar ais ann arís é.’
11 “Lig ochón asat, a mhic an duine; lig ochón cráite agus caoineadh goirt asat ina láthair siúd.
12 Agus ar do cheistiú acu: ‘Cad chuige an mhairg?’, freagroidh tú: ‘Mar gheall ar an drochscéala. Nuair a thiocfaidh sé, caillfidh an uile chroí a mhisneach agus an uile lámh a neart; titfidh gach spiorad i bhfanntais agus gach glúin in ísle brí. Tá sé buailte linn agus rachaidh chun críche - an Tiarna Dia a labhraíonn.’ ”
13 Tháinig briathar an Tiarna chugam:
14 “A mhic an duine, tairngir agus abair: Seo mar a deir an Tiarna Dia. Abair:An claíomh! An claíomh!Tá faobhar agus snas ar an gclaíomh.
15 An faobhar don ár,an snas don drithliú.An cúis áthais é seo againngur dhíspeag sibh ríshlat mo mhicamhail gach sórt crainn?
16 Snasaítear é chun úsáide;faobhraítear agus snasaítear élena chur i láimh an mharfóra.