32 Tógfaidh siad olagón agus lógóireacht os do chionn,agus iad ag caoineadh ar do shon:Cé riamh a scriosadhmar a scriosadh an Tuír i lár na farraige?
33 Nuair a tháinig do lastaí i dtírchothaigh tú a lán daoine;shaibhrigh tú ríthe an domhainle méid do mhaoine is d'earraí.
34 Tá tú scriosta anois ag na huiscí,i ndoimhneacht na farraige móire;tá do lasta agus d'fhoireann báitemar aon leat féin.
35 Scanraigh an chinniúint muintir na n‑insí;tá uafás ar na ríthe iontuagus cuma bhuartha ar a ngnúiseanna.
36 Tá aos trádála na gciníochaag fonóid fút;tháinig deireadh tubaisteach leatagus ní bheidh tú ann arís choíche.’ ”