22 Karusakan lan pailan bakal kokesemi,tuwin kewan alasan ora bakal kokwedeni.
23 Awit kowe mesthi bakal nganakake prajanjian karo watu-watu ing ara-ara,sarta kewan-kewan ing ara-ara bakal padha rukun karo kowe.
24 Kowe mesthi bakal ngalami tentrem ana ing tarubmulan manawa kowe niti-priksa omahmu, mesthi ora ana apa-apa kang ilang.
25 Karo maneh bakal ngalami turunmu dadi akehtuwin wijimu kaya suket ing bumi.
26 Anggonmu mudhun marang ing kluwat manawa kowe wus tuwa banget,kaya tumpukan gandum kang kasimpen marga wus wancine.
27 Lah ta iku kabeh wus padha daksatitekake, pancen mangkono kaanane;bab iku rasakna lan titenana!”