1 Wong-wong padha ngirimake cempemarang pamarentahing nagara,saka ing Sela ngliwati pasamunanmenyang ing gununge putri Sion.
2 Kaya manuk kang mabur lunga,lan isining susuh kang kagusah,kaya mangkono anake wadon Moabing pasabrangan-pasabranganing kali Arnon.
3 “Menehana pitutur,nggegegana wewenang,dadia pangeyuban kang edhuming wayah tengange;wong-wong kang kabuwang padha umpetna,aja medharake bab wong kang padha keplayu!
4 Para wong kang kabuwang saka ing Moabcikben padha mondhok ing panggonanmu,dadia papan pandhelikane wong-wong ikutumrap kang arep nyirnakake!Samangsa pangroda-peksa wus ora ana,pangrusak wus kapungkurlan wong ambek siya wus sirna saka ing nagara,
5 banjur ana dhampar kang bakal kaadegake marga saka sih-kadarmanlan iku bakal tansah dilenggahi ana ing tarube Sang Prabu Dawuddening sawijining hakim kang njejegake kaadilan,lan kang enggal-enggal nindakake kabeneran.”
6 Aku wus padha krungu bab angkuhe Moab,pancen angkuh banget iku,bab kumlungkunge, angkuhe lan sumengite,sarta anggone ngoceh kang ora bener.