8 Amarga kebon-kebon ing Hesybon lan wit anggur ing Sibmawus padha nglayung;para kang nyekel pangwasa tumrap bangsa-bangsawus padha mbabadi wit-wite anggur kang becik dhewe,kang biyen ngembyah tekan ing Yaezerlan mrambat tekan ing pasamunan;pang-pange pating tlolortekan ing sabranging sagara.
9 Mulane aku melu nangis kaya Yaezermarga saka wit anggur ing Sibma mau;kowe arep daktelesi kalawan eluhku,he Hesybon lan Eleale,amarga ing mangsa ketiga trep ing mangsa panenmungsuhmu nempuh kalawan alok perang.
10 Wus sirna kabungahan lan surak-suraksaka ing kebon wowohan;wus ilang saka ing kebon-kebon anggurswara giyak-giyak lan surak-surak;wus ora ana kang ngidak-idak ing papan pameresan,anggone sumyak-sumyak wus leren.
11 Awit saka iku kaya dene cumengkling ing clempung,iya kaya mangkono panjeriting atiku ndeleng kaanane Moab,lan batinku rontog nyumurupi kaanane Kir-Heres.
12 Mulane sanadyan Moab ngibadahlan dilabuhi ngrekasa banget ana ing tengger pangurbananlan lumebu ing pasucene prelu ndedonga,ora bakal oleh apa-apa.
13 Yaiku pangandika kang kalairake dening Sang Yehuwah bab Moab ing wektu kepungkur.
14 Mulane saiki Pangeran Yehuwah ngandika mangkene: “Ing sajroning telung taun, manut wektu panyambut-gawene prajurit opahan, kamulyane Moab kalawan karameane kang gedhe, bakal dadi cecamahan, lan wong kang kari bakal sethithik banget lan ora kwasa.”