21 Мојсеј ја држеше раката протегната над морето, додека Господ, цела ноќ, ги валаше водите со силен источен ветер и го пресуши морето. Кога водите се раздвоија,
22 Израелците слегоа во морето на исушеното дно, а водите стоеја како прегради оддесно и одлево.
23 Египетците: сите фараонови коњи, колите и коњаниците, навлегоа по нив во морето, во потера.
24 При утринската стража, Господ погледна од огнениот и облачниот столб на египетската војска и создаде смут во неа.
25 Ги закочи тркалата на нивните коли, така што едвај се движеа напред. „Да бегаме од Израелците! - извикаа Египетците - зашто Господ се бори за нив против Египетците!” Тогаш Господ му рече на Мојсеја:
26 „Протегни ја раката над морето, за да се вратат водите врз Египетците, врз нивните коли и коњаници.”
27 Мојсеј ја испружи раката над морето, и во самите мугри морето се врати во своето корито. Бидејќи Египетците, бегајќи, трчаа кон морето, Господ ги фрли главечки среде водите.