1 พระดำรัสเกี่ยวกับหุบเขาแห่งนิมิตมีดังนี้ว่าเกิดอะไรขึ้นนี่ทุกคนถึงได้วิ่งขึ้นบนหลังคา
2 โอ เมืองอันเต็มไปด้วยความอึกทึกครึกโครมนครแห่งการจลาจลและความสำมะเลเทเมาผู้ตายไม่ได้ถูกฆ่าด้วยคมดาบทั้งไม่ได้ตายในสงคราม
3 พวกผู้นำของเจ้าหนีไปกันหมดพวกเขายอมจำนนโดยไม่ได้หยิบธนูขึ้นต่อสู้ทุกคนที่ถูกจับได้ต้องกลายเป็นนักโทษเป็นคนที่พ่ายหนีตั้งแต่ศัตรูยังอยู่แต่ไกล
4 ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ปล่อยข้าพเจ้าร้องไห้อยู่คนเดียวเถอะอย่าพยายามปลอบข้าพเจ้าเลยปล่อยให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาเพราะหายนะของพี่น้องร่วมชาติ”
5 องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์กำหนดวันหนึ่งไว้เป็นวันชุลมุนวุ่นวาย ยุ่งเหยิง สยดสยองในหุบเขาแห่งนิมิตวันแห่งการทลายกำแพงและการป่าวร้องแก่ภูเขาทั้งหลาย
6 เอลามหยิบแล่งธนูมีพลรถรบและม้าคีร์ถือโล่มา
7 หุบเขาที่ดีที่สุดของท่านเต็มไปด้วยรถรบและพลม้าประจำอยู่ที่ประตูเมือง
8 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำจัดเครื่องป้องกันของยูดาห์ออกไปในวันนั้นท่านมองหาอาวุธในตำหนักพนาเลบานอน
9 ท่านเห็นแนวป้องกันของเมืองดาวิดมีช่องโหว่หลายแห่งท่านเก็บน้ำไว้ที่สระล่าง
10 ท่านนับอาคารบ้านเรือนในเยรูซาเล็มและรื้อเรือนมาเสริมกำแพง
11 ท่านสร้างที่กักเก็บน้ำไว้ระหว่างกำแพงทั้งสองเพื่อรับน้ำของบ่อเดิมแต่ท่านไม่ได้มุ่งมองพระองค์ผู้ทรงทำสิ่งนี้ไม่ใส่ใจพระองค์ผู้ทรงดำริสิ่งนี้ไว้เมื่อนานมาแล้ว
12 องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสเรียกท่านในวันนั้นให้ร่ำไห้และคร่ำครวญให้ทึ้งผมและสวมเสื้อผ้ากระสอบ
13 แต่ดูเถิดกลับกลายเป็นว่ามีแต่ความบันเทิงและการสำมะเลเทเมามีการล้มวัวล้มแกะ กินเนื้อ ดื่มเหล้าองุ่น!ท่านกล่าวว่า “ให้เรากินและดื่มเพราะพรุ่งนี้เราก็ตายแล้ว!”
14 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงเปิดเผยโดยให้ข้าพเจ้าได้ยินว่า “บาปนี้จะไม่ได้รับการอภัยจวบจนวันตายของเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนั้น
15 องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า“จงไปบอกเชบนาห์ผู้เป็นกรมวังว่า
16 เจ้ามาทำอะไรอยู่ที่นี่?ใครอนุญาตให้เจ้าสกัดอุโมงค์ฝังศพให้ตัวเองบนที่สูงนี้และสกัดศิลาทำเป็นที่พักของเจ้า?
17 “ระวังไว้เถิด เจ้าผู้ยิ่งใหญ่ องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังจะจับเจ้าไว้และเหวี่ยงออกไป
18 พระองค์จะทรงขยำเจ้าไว้ในพระหัตถ์เหมือนลูกบอลและทรงเหวี่ยงเจ้าไปยังดินแดนกว้างขวางเจ้าจะตายที่นั่น เหลือไว้แต่รถรบคันงามของเจ้าเจ้าผู้ก่อความอัปยศแก่เรือนของนาย!
19 เราจะถอดเจ้าจากหน้าที่ของเจ้าและเจ้าจะถูกปลดออกจากตำแหน่ง
20 “ในวันนั้นเราจะเรียกเอลียาคิมบุตรฮิลคียาห์ผู้รับใช้ของเรามา
21 เราจะสวมเสื้อคลุมและผูกสายรัดเอวของเจ้าให้แก่เขา และมอบสิทธิอำนาจของเจ้าแก่เขา เขาจะเป็นบิดาของชาวเยรูซาเล็มและชาวยูดาห์ทั้งปวง
22 เราจะวางกุญแจแห่งราชวงศ์ดาวิดไว้เหนือบ่าของเขา สิ่งที่เขาเปิดจะไม่มีผู้ใดปิดได้ และสิ่งที่เขาปิดจะไม่มีผู้ใดเปิดได้
23 เราจะตอกเขาเหมือนตอกหมุดในที่มั่น เขาจะเป็นบัลลังก์แห่งเกียรติสำหรับวงศ์วานบิดา
24 ศักดิ์ศรีทั้งปวงแห่งครอบครัวของเขาจะแขวนอยู่บนเขา อยู่บนลูกหลานและหน่อเนื้อเชื้อไข หรือแม้แต่ผู้เล็กน้อยของครอบครัวของเขา”
25 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า “ในวันนั้น หมุดที่ตอกเข้ากับที่มั่นจะหลุดร่วงลงมา และสิ่งที่อยู่บนนั้นจะถูกตัดทิ้ง” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น