1 “จงฟังเถิด วงศ์วานของยาโคบเอ๋ยเจ้าซึ่งได้ชื่อตามอิสราเอลและสืบเชื้อสายจากยูดาห์เจ้าผู้ปฏิญาณในพระนามของพระยาห์เวห์และอ้างพระเจ้าแห่งอิสราเอลแต่ไม่ใช่ด้วยความจริงหรือความชอบธรรม
2 เจ้าผู้อ้างตนเป็นพลเมืองของนครศักดิ์สิทธิ์และพึ่งในพระเจ้าแห่งอิสราเอลผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
3 เราได้กล่าวถึงสิ่งเก่าก่อนไว้ล่วงหน้านานมาแล้วเราเองได้พูดไว้และบอกให้รู้ทั่วกันแล้วเราก็ทำตามนั้นทันที มันก็เป็นไป
4 เพราะเรารู้ว่าเจ้าดื้อด้านหัวแข็งเพียงไรเอ็นคอของเจ้าเป็นเหล็กหน้าผากของเจ้าคือทองสัมฤทธิ์
5 ฉะนั้นเราจึงบอกสิ่งเหล่านี้แก่เจ้าไว้ล่วงหน้านานแล้วก่อนที่มันจะเกิดขึ้น เราก็ได้แจ้งเจ้าแล้วเพื่อเจ้าจะไม่อาจพูดได้ว่า‘รูปเคารพของข้าพเจ้าทำสิ่งเหล่านี้เทวรูปไม้และพระโลหะของข้าพเจ้าบัญชาให้เกิดขึ้น’
6 เจ้าได้ยินถึงสิ่งเหล่านี้มาแล้ว จงพิเคราะห์ดูให้ถี่ถ้วนเจ้าจะไม่ยอมรับหรือ?“นับแต่นี้ไปเราจะแจ้งสิ่งใหม่ๆแจ้งสิ่งเร้นลับที่เจ้าไม่รู้นั้นแก่เจ้า
7 เป็นสิ่งที่สร้างขึ้นใหม่ ไม่ใช่นานมาแล้วก่อนหน้านี้เจ้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเจ้าจึงไม่อาจพูดได้ว่า‘เรารู้แล้ว’
8 เจ้าไม่เคยได้ยินหรือเข้าใจมาก่อนแต่เดิมมาหูของเจ้าไม่ได้เปิดออกเรารู้ดีว่าเจ้าคิดคดทรยศเพียงไรเจ้าได้ชื่อว่ากบฏมาตั้งแต่เกิด
9 เพราะเห็นแก่นามของเรา เราจึงกลั้นโทสะไว้เพราะเห็นแก่เราซึ่งเป็นที่สรรเสริญ เราจึงยับยั้งไว้ไม่ตัดเจ้าออกไป
10 ดูเถิด เราได้ถลุงเจ้า แม้ไม่ใช่อย่างถลุงเงินเราทดสอบเจ้าในเตาหลอมแห่งความทุกข์ระทม
11 เพราะเห็นแก่เราเอง เราทำการนี้เพราะเห็นแก่เราเองเราจะปล่อยให้ตัวเองเสียชื่อได้อย่างไร?เกียรติสิริของเรา เราไม่ยกให้ใครอื่น
12 “ยาโคบเอ๋ย จงฟังเราอิสราเอลซึ่งเราเรียกมาเราคือผู้นั้นเราคือปฐมและอวสาน
13 มือของเราเองนี่แหละที่วางฐานรากของโลกมือขวาของเราคลี่ฟ้าสวรรค์ออกมาเมื่อเราเรียกมันก็มาชุมนุมกัน
14 “เจ้าทุกคนจงมาชุมนุมกันและฟังเถิดรูปเคารพไหนเล่าได้ทำนายสิ่งเหล่านี้ไว้?พันธมิตรที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกสรรไว้จะทำให้ความมุ่งหมายของพระองค์ต่อบาบิโลนสำเร็จพระกรของพระองค์จะลงโทษชาวบาบิโลน
15 เราเองเป็นผู้ลั่นวาจาไว้เราได้เรียกบุคคลผู้นั้นเราจะนำเขามาและเขาจะทำพันธกิจของเขาสำเร็จ
16 “จงเข้ามาใกล้เราและฟังเถิด“นับตั้งแต่แรกที่เราลั่นวาจาไว้ เราไม่ได้พูดแบบลับๆเราอยู่ที่นั่นแล้วตั้งแต่มันเกิดขึ้น”และบัดนี้พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงใช้ข้าพเจ้ามาด้วยพระวิญญาณของพระองค์
17 องค์พระผู้เป็นเจ้าพระผู้ไถ่ของท่านองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลตรัสว่า“เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าผู้สอนเจ้าว่าอะไรดีที่สุดสำหรับเจ้าผู้นำเจ้าไปตามทางที่เจ้าควรไป
18 ถ้าเพียงแต่เจ้าใส่ใจในคำบัญชาของเราป่านนี้เจ้าก็มีสันติสุขหลั่งไหลดั่งแม่น้ำมีความชอบธรรมเหมือนคลื่นในทะเล
19 ลูกหลานของเจ้าจะเป็นเหมือนเม็ดทรายเหมือนเมล็ดข้าวนับไม่ถ้วนชื่อของพวกเขาจะไม่ถูกตัดออกหรือถูกทำลายไปต่อหน้าเรา”
20 จงออกจากบาบิโลนหนีให้พ้นจากชาวบาบิโลน!จงประกาศเช่นนี้ด้วยเสียงโห่ร้องยินดีจงป่าวร้องเถิดจงแจ้งไปถึงสุดปลายแผ่นดินโลกว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงไถ่ยาโคบผู้รับใช้ของพระองค์แล้ว”
21 พวกเขาไม่กระหายเมื่อพระองค์ทรงนำพวกเขาผ่านทะเลทรายพระองค์ทรงทำให้น้ำไหลออกจากศิลาเพื่อพวกเขาพระองค์ทรงแยกศิลาและน้ำก็พุ่งขึ้นมา
22 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ไม่มีสันติสุขสำหรับคนชั่ว”