1 วิบัติแก่ดินแดนแห่งตั๊กแตนซึ่งอยู่ตามห้วงน้ำแห่งคูช
2 ซึ่งส่งทูตมาทางทะเลโดยเรือพาไพรัสไปเถิดม้าเร็วจงไปยังชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยงซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกลชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆดินแดนของพวกเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำ
3 ชาวโลกทั้งมวลเอ๋ยทุกชีวิตในโลกเอ๋ยเมื่อธงรบผืนหนึ่งถูกชูขึ้นเหนือภูเขาทั้งหลายท่านจะได้เห็นและเมื่อเสียงแตรดังขึ้นท่านจะได้ยิน
4 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า“เราจะนิ่งอยู่และมองลงมาจากที่พำนักของเราเหมือนความร้อนระยิบระยับยามตะวันฉายเหมือนเมฆน้ำค้างกลางแดดระอุของฤดูเก็บเกี่ยว”
5 เพราะก่อนการเก็บเกี่ยว เมื่อกลีบดอกร่วงไปแล้วและดอกกลายเป็นผลองุ่นสุกพระองค์จะทรงใช้ขอลิดฟันแขนงและโค่นกิ่งก้านทิ้ง
6 พวกเขาจะถูกทิ้งไว้บนภูเขาให้นกล่าเหยื่อและให้สัตว์ป่าทั้งหลายฝูงนกจะทึ้งซากกินตลอดฤดูร้อนและสัตว์ป่าจะแทะซากตลอดฤดูหนาว
7 ในเวลานั้นจะมีผู้นำของกำนัลมาถวายแด่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์พวกเขาเป็นชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยงซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกลชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆซึ่งดินแดนของเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำพวกเขาจะนำของกำนัลมาถวายที่ภูเขาศิโยน ซึ่งเป็นที่สถาปนาพระนามของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์