อิสยาห์ 32 TNCV

อาณาจักรแห่งความชอบธรรม

1 ดูเถิด กษัตริย์องค์หนึ่งจะครองราชย์ด้วยความชอบธรรมและบรรดาเจ้านายจะปกครองด้วยความยุติธรรม

2 แต่ละคนจะเป็นเหมือนที่กำบังลมเป็นที่ลี้ภัยจากพายุเหมือนธารน้ำหลายสายในถิ่นกันดารและร่มเงาของศิลาใหญ่ในดินแดนอันแห้งระโหย

3 แล้วนัยน์ตาของผู้ที่มองเห็นจะไม่ถูกปิดอีกต่อไปและหูของผู้ที่ได้ยินจะฟัง

4 จิตใจของผู้ที่หุนหันจะรู้และเข้าใจและลิ้นตะกุกตะกักจะพูดคล่องฉะฉาน

5 คนโง่จะไม่ได้รับการยกย่องว่าสูงศักดิ์อีกต่อไปทั้งพวกวายร้ายจะไม่ได้รับการเคารพนับถืออย่างสูงอีก

6 เพราะคนโง่พูดแต่เรื่องโฉดเขลาจิตใจของเขาหมกมุ่นในความชั่วร้ายเขาประพฤติชั่วและเผยแผ่เรื่ององค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างผิดๆเขาไม่ให้สิ่งใดกับคนหิวโหยและไม่ยอมให้น้ำกับคนกระหาย

7 วิธีการของพวกวายร้ายนั้นร้ายกาจเขาวางแผนชั่วเพื่อทำลายคนยากไร้ด้วยคำโกหกแม้คำอ้อนวอนของคนขัดสนนั้นถูกต้องเที่ยงธรรม

8 ส่วนคนมีคุณธรรมคิดแต่สิ่งดีงามเขายืนหยัดอยู่ด้วยการกระทำที่ถูกต้องสูงส่ง

ผู้หญิงเยรูซาเล็ม

9 พวกเจ้า เหล่าผู้หญิงที่นอนเป็นทองไม่รู้ร้อนจงลุกขึ้นและฟังเราเหล่าบุตรีผู้รู้สึกมั่นคงจงฟังสิ่งที่เราจะพูด!

10 ในเวลาปีเศษๆผู้ที่รู้สึกมั่นคงจะตัวสั่นการเก็บเกี่ยวองุ่นจะล้มเหลวและไม่มีการเก็บผลไม้

11 จงสั่นสะท้านเถิด หญิงผู้เรื่อยเฉื่อยจงตัวสั่นงันงก พวกเจ้าเหล่าธิดาผู้รู้สึกมั่นคง!จงเปลื้องเสื้อผ้าออกและสวมเสื้อผ้ากระสอบเถิด

12 จงตีอกชกตัวเพราะเรื่องท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์และเพราะเถาองุ่นผลดก

13 และเพราะดินแดนแห่งประชากรของเราซึ่งรกไปด้วยหนามน้อยใหญ่จงไว้ทุกข์ให้บ้านเรือนทั้งปวงที่รื่นเริงเฮฮาและให้นครสำมะเลเทเมาแห่งนี้

14 ป้อมปราการจะถูกทิ้งร้างนครที่อึกทึกจะถูกทอดทิ้งที่มั่นและหอยามจะกลายเป็นดินแดนร้างตลอดไปเป็นนิตย์เป็นที่สำราญของลา เป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแกะ

15 จนกระทั่งพระวิญญาณจะถูกเทจากเบื้องบนลงมาเหนือเราถิ่นกันดารกลับกลายเป็นท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์และท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์ดูเหมือนป่า

16 ความยุติธรรมจะพำนักในถิ่นกันดารและความชอบธรรมจะอาศัยในท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์

17 ผลของความชอบธรรมจะเป็นสันติสุขสิ่งที่เกิดจากความชอบธรรมจะเป็นความสงบและความมั่นใจตลอดกาล

18 ชนชาติของเราจะอาศัยอยู่ในที่พำนักอันสงบสุขในบ้านที่ปลอดภัยในที่พักอันปราศจากการรบกวน

19 ถึงแม้ว่าลูกเห็บทำให้ป่าเตียนและนครนั้นราบเป็นหน้ากลอง

20 แต่พวกท่านจะเป็นสุขยิ่งนักเมื่อท่านได้หว่านเมล็ดพืชของท่านริมธารทุกแห่งและปล่อยฝูงสัตว์และฝูงลาของท่านอยู่อย่างเสรี