1 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงเอาหนังสือม้วนแผ่นใหญ่มาและใช้ปากกาเขียนลงไปว่า ‘มาเฮอร์ชาลาลหัชบัส’
2 และเราจะเรียกปุโรหิตอุรียาห์กับเศคาริยาห์บุตรเยเบเรคิยาห์ให้เป็นพยานที่เชื่อถือได้ของเรา”
3 แล้วข้าพเจ้าก็เข้าหาผู้เผยพระวจนะหญิง นางจึงตั้งครรภ์และคลอดบุตรชาย องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงตั้งชื่อเขาว่ามาเฮอร์ชาลาลหัชบัส
4 ก่อนที่เด็กคนนั้นจะรู้จักเรียก ‘พ่อ’ หรือ ‘แม่’ กษัตริย์อัสซีเรียจะริบทรัพย์สมบัติของดามัสกัสและสะมาเรียไป”
5 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า
6 “เนื่องจากชนชาตินี้ได้ปฏิเสธน้ำแห่งชิโลอาห์ซึ่งไหลเอื่อยๆไปชื่นชมเรซีนและบุตรของเรมาลิยาห์
7 ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจะใช้กระแสน้ำอันหลากเชี่ยวของยูเฟรติสมาท่วมมิดพวกเขาคือกษัตริย์อัสซีเรียกับกองทัพมหึมากระแสน้ำนั้นจะท่วมมิดทุกช่องทางและล้นทุกตลิ่ง
8 และกวาดเข้ามาในยูดาห์ไหลวนเหนือดินแดนนั้น ไหลหลากท่วมถึงคอโอ อิมมานูเอลเอ๋ย!ท่วมมิดยูดาห์จนสุดเขตแดน”
9 ประชาชาติทั้งหลายเอ๋ย โห่ร้องออกศึกไปเถิด และจงถูกบดขยี้!ดินแดนไกลโพ้นทั้งปวง จงฟังเตรียมทำศึกเถิด และจงถูกบดขยี้!เตรียมทำศึกเถิด และจงถูกบดขยี้!
10 วางแผนกลยุทธ์ไปเถิด แต่มันจะกลับตาลปัตรดำเนินตามแผนเถิด แต่จะไปไม่รอดเพราะพระเจ้าทรงอยู่กับเรา
11 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเตือนข้าพเจ้าอย่างเข้มงวดไม่ให้ดำเนินตามวิถีทางของชนชาตินี้พระองค์ตรัสว่า
12 “ทุกสิ่งที่ชนชาติเหล่านี้เรียกว่าการคบคิดทรยศเจ้าอย่าเรียกว่าการคบคิดทรยศอย่ากลัวสิ่งที่พวกเขากลัวอย่าหวาดหวั่น
13 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์คือผู้ที่เจ้าจะต้องถือว่าบริสุทธิ์พระองค์คือผู้ที่เจ้าจะต้องยำเกรงพระองค์คือผู้ที่เจ้าจะต้องขยาดกลัว
14 พระองค์จะทรงเป็นสถานนมัสการแต่สำหรับวงศ์วานทั้งคู่ของอิสราเอลพระองค์จะทรงเป็นก้อนหินซึ่งทำให้ผู้คนสะดุดและเป็นศิลาที่ทำให้พวกเขาล้มลงและพระองค์จะเป็นกับดักและเป็นบ่วงแร้วสำหรับชาวเยรูซาเล็ม
15 พวกเขาหลายคนจะสะดุดพวกเขาจะล้มลงและแตกสลายพวกเขาจะติดกับและถูกจับไป”
16 จงมัดคำพยานเข้าไว้ด้วยกันและประทับตราบทบัญญัติในหมู่สาวกของข้าพเจ้า
17 ข้าพเจ้าจะรอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงซ่อนพระพักตร์จากวงศ์วานของยาโคบข้าพเจ้าจะไว้วางใจในพระองค์
18 ข้าพเจ้าและบุตรทั้งหลายที่องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานแก่ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่แล้ว เราคือหมายสำคัญและสัญลักษณ์ในอิสราเอลจากพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ผู้ประทับบนภูเขาศิโยน
19 เมื่อคนบอกให้ท่านไปปรึกษาคนทรงเจ้าเข้าผีซึ่งกระซิบกระซาบบ่นพึมพำ ประชาชาติไม่ควรทูลถามพระเจ้าของตนหรือ? เหตุใดไปหารือกับคนตายเพื่อคนเป็น?
20 จงไปค้นดูบทบัญญัติและคำพยาน! หากพวกเขาไม่ได้พูดตามนี้ พวกเขาก็ไม่ได้มีแสงสว่างแห่งรุ่งอรุณอยู่เลย
21 พวกเขาจะซัดเซพเนจรไปอย่างทุกข์ลำเค็ญและหิวโหย เมื่อกันดารอาหารเขาจะเดือดดาลคลุ้มคลั่ง เงยหน้าขึ้นฟ้า แช่งด่ากษัตริย์และพระเจ้าของตน
22 แล้วพวกเขาจะมองไปยังแผ่นดินโลก และพบแต่ความทุกข์ลำเค็ญ ความมืดมน ความกลัดกลุ้ม และเขาจะถูกผลักเข้าสู่ความมืดมิด