19 ใครเล่าตาบอดนอกจากผู้รับใช้ของเรา?ใครเล่าหูหนวกเหมือนผู้สื่อสารที่เราส่งไป?ใครเล่าตาบอดเหมือนผู้ที่ถวายตัวต่อเรา?ใครเล่าตาบอดเหมือนผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้า?
20 เจ้าได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่าง แต่ไม่ใส่ใจหูเจ้าเปิดกว้าง แต่ไม่ได้ยินอะไร”
21 องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยที่จะทำให้บทบัญญัติของพระองค์ยิ่งใหญ่และมีเกียรติเพื่อเห็นแก่ความชอบธรรมของพระองค์
22 แต่นี่เป็นชนชาติที่ถูกปล้นและตกเป็นเชลยพวกเขาล้วนตกอยู่ในหลุมพรางหรือหลบซ่อนอยู่ในคุกพวกเขาถูกปล้นโดยไม่มีใครช่วยพวกเขาตกเป็นเชลยโดยไม่มีใครพูดว่า “ปล่อยพวกเขากลับไป”
23 ใครบ้างในพวกท่านจะรับฟังเรื่องนี้หรือใส่ใจกับอนาคตที่จะมาถึง?
24 ใครเล่ายอมให้ยาโคบตกเป็นเชลยและให้อิสราเอลถูกปล้น?ไม่ใช่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ซึ่งพวกเราทำบาปต่อพระองค์หรอกหรือ?เพราะพวกเขาไม่ทำตามวิถีทางของพระองค์ไม่เชื่อฟังบทบัญญัติของพระองค์
25 ดังนั้นพระองค์จึงทรงระบายพระพิโรธอันรุนแรงคือสงครามอันดุเดือดให้ตกแก่เขาให้เขาตกอยู่ในเปลวไฟ แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจไฟเผาผลาญเขา แต่เขาก็ไม่ใส่ใจ