2 พระเหล่านั้นค้อมลงและหมอบลงด้วยกันช่วยแบ่งเบาภาระอะไรไม่ได้เลยเพราะมันเองก็ตกเป็นเชลยด้วยเหมือนกัน
3 “วงศ์วานยาโคบเอ๋ย จงฟังเราวงศ์วานอิสราเอลทั้งปวงที่ยังเหลือรอดชีวิตอยู่ผู้ซึ่งเราได้อุ้มชูไว้ตั้งแต่ปฏิสนธิและฟูมฟักมาตั้งแต่เจ้าเกิด
4 จนกระทั่งเจ้าเข้าสู่วัยชราผมหงอกเราคือผู้นั้น ผู้ซึ่งจะค้ำจุนเจ้าเราได้สร้างเจ้าและจะฟูมฟักเจ้าเราจะอุ้มชูและช่วยเจ้าให้รอด
5 “เจ้าจะเปรียบเราและถือว่าเราเท่าเทียมกับผู้ใด?เจ้าจะหาผู้ใดมาเทียบเราได้?
6 มีคนเททองคำออกมาจากถุงและชั่งเงินบนตาชั่งเขาจ้างช่างทองให้ทำเทพเจ้าขึ้นมาแล้วเขาก็หมอบกราบนมัสการเทวรูปนั้น
7 เขายกมันขึ้นบนบ่าแบกไปเขาตั้งมันไว้ประจำที่ รูปนั้นก็อยู่ที่นั่นเพราะมันขยับเขยื้อนไม่ได้แม้มีคนสวดอ้อนวอน มันก็ไม่ตอบมันไม่สามารถช่วยให้เขาพ้นทุกข์ได้
8 “จงจำข้อนี้ไว้ จำฝังใจไม่ลืมเลือนจงจำใส่ใจ เจ้ากบฏทั้งหลาย