20 “ที่นั่นจะไม่มีทารกที่มีชีวิตอยู่เพียงสองสามวันหรือคนแก่ที่อยู่ไม่ครบอายุขัยใครที่ตายเมื่ออายุร้อยปีจะถือว่าตายตั้งแต่ยังหนุ่มส่วนคนที่ตายตั้งแต่อายุไม่ถึงร้อยปีจะถือว่าเป็นคนที่ถูกสาปแช่ง
21 คนทั้งหลายจะสร้างบ้านและได้อยู่อาศัยเขาจะปลูกสวนองุ่นและได้กินผลของมัน
22 ไม่มีอีกแล้วที่เขาจะสร้างบ้านแล้วมีคนอื่นมาอยู่แทนหรือปลูกพืชพันธุ์แล้วคนอื่นมาเก็บไปกินเพราะประชากรของเราจะมีอายุยืนเหมือนต้นไม้ผู้ที่เราเลือกสรรไว้จะได้ชื่นชมผลงานจากน้ำมือของตนตราบนานเท่านาน
23 พวกเขาจะไม่ตรากตรำโดยเปล่าประโยชน์หรือคลอดลูกมารับเคราะห์กรรมเพราะเขาจะเป็นประชาชาติที่องค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพรทั้งเขาและลูกหลานของเขา
24 ก่อนที่เขาร้องเรียก เราจะตอบขณะที่เขาพูดอยู่ เราจะฟัง
25 สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินอยู่ด้วยกันสิงโตจะกินฟางเหมือนวัวส่วนฝุ่นธุลีจะเป็นอาหารของงูสัตว์ทั้งหลายจะไม่ทำอันตรายหรือเข่นฆ่าทำลายกันบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น