7 การปกครองอย่างสันติของบุคคลนั้นจะรุ่งเรืองขึ้นไม่สิ้นสุดพระองค์จะทรงครอบครองเหนือบัลลังก์และอาณาจักรของดาวิดทรงสถาปนาและผดุงอาณาจักรนั้นไว้ด้วยความยุติธรรมและความชอบธรรมตั้งแต่เวลานั้นตราบนิรันดร์พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงกระตือรือร้นที่จะกระทำการนี้ให้สำเร็จ
8 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมีพระดำรัสเป็นคำพิพากษาเกี่ยวกับอิสราเอลพงศ์พันธุ์ของยาโคบว่า
9 ประชากรทั้งปวงจะรู้ถึงคำพิพากษาคือเอฟราอิมและชาวสะมาเรียทั้งหลายซึ่งกล่าวอย่างเย่อหยิ่งและด้วยใจอหังการว่า
10 “อิฐทลายลงแล้วก็จริงแต่เราจะสร้างขึ้นใหม่ด้วยหินสกัดต้นมะเดื่อทั้งหลายถูกโค่นลงไปแล้วแต่เราจะแทนที่ด้วยไม้สนซีดาร์”
11 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเสริมกำลังศัตรูของเรซีนขึ้นมาสู้กับพวกเขาและทรงกระตุ้นศัตรูของพวกเขา
12 ชาวอารัมจากตะวันออก และชาวฟีลิสเตียจากตะวันตกอ้าปากกว้างกลืนอิสราเอลเสียถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเหพระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่
13 แต่เหล่าประชากรก็ยังไม่ยอมหันกลับมาหาพระองค์ผู้ทรงลงโทษพวกเขาทั้งไม่ยอมแสวงหาพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์