2 เพื่อริดรอนสิทธิของผู้ยากไร้และไม่ให้ความยุติธรรมแก่ประชากรผู้ถูกข่มเหงของเราทำให้หญิงม่ายตกเป็นเหยื่อของพวกเขาและลูกกำพร้าพ่อถูกปล้น
3 พวกเจ้าจะทำอย่างไรในวันลงทัณฑ์เมื่อภัยพิบัติมาจากแดนไกล?เจ้าจะหนีไปพึ่งใคร?เจ้าจะเอาทรัพย์สมบัติไปเก็บไว้ที่ไหน?
4 จะไม่มีอะไรเหลือ นอกจากต้องไปคุดคู้อยู่ในหมู่เชลยหรือไม่ก็ล้มลงในหมู่คนที่ถูกฆ่าตายถึงขนาดนี้แล้วพระพิโรธของพระเจ้าก็ยังไม่หันเหพระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์ค้างอยู่
5 “วิบัติแก่ชาวอัสซีเรีย ผู้เป็นไม้เรียวแห่งความโกรธของเราผู้ถือกระบองแห่งความกริ้วของเรา!
6 เราส่งอัสซีเรียไปปราบชนชาติอธรรมไปเล่นงานชนชาติที่ยั่วโทสะเราให้ไปปล้นและริบทรัพย์สินและเหยียบย่ำเขาดั่งย่ำโคลนในถนน
7 แต่เขาไม่ได้ตั้งใจเช่นนั้นไม่ได้คิดตามนั้นเป้าหมายของเขาคือล้างผลาญทำลายชนชาติต่างๆ ให้ดับสูญ
8 เขากล่าวว่า ‘แม่ทัพของเราล้วนแต่เป็นกษัตริย์ไม่ใช่หรือ?