2 ประชาชาติต่างๆ จะรับและนำพวกเขากลับคืนถิ่นวงศ์วานอิสราเอลจะครอบครองประชาชาติต่างๆซึ่งจะเป็นผู้รับใช้ชายหญิงในแผ่นดินขององค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ที่จับอิสราเอลเป็นเชลยจะตกเป็นเชลยของอิสราเอลและอิสราเอลจะปกครองผู้ที่เคยกดขี่ข่มเหงพวกเขา
3 ในวันที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้เจ้าพ้นจากความทุกข์ทรมาน ความชุลมุนวุ่นวาย และพันธนาการอันโหดร้าย
4 เจ้าจะเย้ยหยันกษัตริย์บาบิโลนดังนี้ว่าผู้กดขี่ข่มเหงมาถึงจุดจบได้อย่างไรหนอ!ความเกรี้ยวกราดของเขาสิ้นสุดลงได้อย่างไร!
5 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหักไม้เรียวของคนชั่วร้ายทรงหักคทาของผู้ครอบครอง
6 ซึ่งกระหน่ำตีชาติต่างๆ อย่างไม่หยุดยั้งด้วยแรงโทสะและปราบนานาประเทศด้วยการจู่โจมอย่างอำมหิต
7 ดินแดนทั้งปวงก็หยุดพักและสงบสุขพวกเขาเปล่งเสียงร้องเพลง
8 แม้แต่ต้นสนต่างๆ และสนซีดาร์แห่งเลบานอนก็เปรมปรีดิ์และกล่าวว่า“เดี๋ยวนี้เจ้าตกต่ำแล้วก็ไม่มีคนตัดไม้มาโค่นเรา”