29 ชาวฟีลิสเตียทั้งปวงเอ๋ย อย่ากระหยิ่มยิ้มย่องว่าไม้เรียวที่ฟาดเจ้านั้นหักแล้วจากรากเหง้าของงูตัวนั้นจะเกิดงูพิษเป็นงูเห่าพิษร้ายซึ่งแว้งกัด
30 ผู้ยากไร้ที่สุดจะพบทุ่งหญ้าและคนขัดสนจะเอนกายลงอย่างปลอดภัยแต่เราจะทำลายล้างรากเหง้าของเจ้าด้วยการกันดารอาหารซึ่งจะผลาญชีวิตพวกเจ้าที่เหลือรอด
31 ประตูเมืองเอ๋ย จงร้องไห้เถิด! นครเอ๋ย จงคร่ำครวญเถิด!ชาวฟีลิสเตียทั้งปวง จงกลัวจนหัวหดไป!ควันโขมงขึ้นจากทิศเหนือและแถวต่างๆ ที่ดาหน้าเข้ามาไม่มีล้าหลังสักคนเดียว
32 จะตอบทูตของประชาชาตินั้นว่าอย่างไร?ก็ว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงสถาปนาศิโยนไว้และคนที่ทุกข์ลำเค็ญในเมืองนั้นจะพบที่พักพิง”